તે જાહેર જ્ knowledgeાન છે કે જ્યારે કોઈ એક વિશ્વની મુસાફરી કરે છે, જો તમારે ખુલ્લું થવું ન જોઈએ, તો તમારે તે સ્થાનના વિવિધ રિવાજો જેવા કે એકબીજાને શુભેચ્છાઓ આપવી વગેરે વિશે જાગૃત રહેવું જોઈએ.
તેમ છતાં, જ્યારે તમે કોઈને ઓળખતા ન હોવ ત્યારે સૌથી formalપચારિક શુભેચ્છા, હાથ મિલાવવાનું છે, તેઓ સામાન્ય રીતે તમને લોકો સાથે અનૌપચારિક રીતે રજૂ કરે છે, અને સામાન્ય બાબત એ છે કે ગાલ પર ચુંબન કરવું. કેટલાક દેશોમાં તેઓ ફક્ત એક જ ચુંબન આપે છે, ઉદાહરણ તરીકે સ્પેનમાં આપણે એકબીજાને જમણા ગાલથી શરૂ કરીને બીજાને આપીએ છીએ, અન્ય લોકો ડાબી બાજુથી શરૂ થાય છે, અને ત્યાં એવા લોકો પણ છે જે ત્રણ કે ચાર ચુંબન આપે છે. રશિયામાં પણ પુરુષો એકબીજાને મોં પર ચુંબન કરીને અભિવાદન કરે તે સામાન્ય વાત છે.
પરંતુ જ્યારે આપણે ફ્રાંસની મુસાફરી કરીએ છીએ, ત્યારે વસ્તુઓ જટિલ બને છે, કારણ કે મોટાભાગના દેશમાં તેઓ બે ચુંબન આપે છે, જો તમે ઉત્તરની મુસાફરી કરો છો, તો તમે આશ્ચર્યચકિત થઈ શકો છો અથવા શરમજનક પરિસ્થિતિઓમાં પોતાને શોધી શકો છો, કારણ કે તે ચાર આપે છે.
ડ્યુક્સ સેવર ક્ષેત્રમાં અને ફિનિસ્ટેરમાં તેઓ ફક્ત એક જ આપે છે, અને ફ્રાન્સના અન્ય વિસ્તારોમાં ત્યાં ત્રણ છે.
આ બાબત એટલી જટિલ છે, કે કેટલીકવાર ફ્રેન્ચ પણ જાણે એક બીજાને શુભેચ્છાઓ આપતા નથી.
વિષયને થોડી સ્પષ્ટ કરવા અને વિચિત્ર ગેરસમજને ટાળવા માટે, તમે પૃષ્ઠની મુલાકાત લઈ શકો છો combiendebises.free.fr, જેમાં તેઓ સમજાવે છે કે મુલાકાત લીધેલા ક્ષેત્ર અનુસાર કેટલી ચુંબન આપવામાં આવે છે.
જેમ જેમ તેઓ કહે છે: "સ્વાદ માટે ત્યાં રંગો હોય છે", પરંતુ હું અમારા બંને ચુંબનને રાખું છું, કેમ કે એકને થોડું જાણતું હોય છે, ત્રણ ખૂબ વધારે હોય છે, અને ચાર શાશ્વત બને છે ...