Min di rojek ewrîn de digel hin şilopî serdana xirbeyên Pompeii kir. Min digot qey rojek tirsnak e ku ez di nav xirbeyan de bimeşim û ez bêriya rojek piçûk dikim, lê ya rast ev e ku min nikaribû rojek çêtir derbas bikim. Atmosfera vî bajarê kevnar Roman bêhempa ye û di rojek ewrî de ye, û ji ber vê hindê çend kes, tijî siya û bi rengek gewr e, ew ji bo dîroka xemgîn a Pompeii û cîranê wê, Herculaneum şirketa çêtirîn e.
Em jixwe dizanin, teqîna volkana Vesuvius van her du bajaran bi çend tebeqeyên axê vegirt. Bobelatê bi hezaran mirov kuştin lê bajar ji bo arkeologên serdema me di rewşek xweş de parast. Ro, di nav kolanên Romayî re digerin, xaniyan dibînin, jiyana rojane xeyal dikin û replîkên wan laşên şewitandî difikirin xwînê dicemidîne. Pir tiştê ku tê de hate dîtin Pompeii îro li Kabîneya Veşartî ya li Muzeya Arkeolojîk a Neteweyî ya Napolî.
Koleksiyona kabîneya veşartî pêk tê tiştên erotîkî an cinsî yên eşkere ku di dîtin Xirbeyên Pompeii. Pompeii bajarekî şahînetê bû û ya rast ev e ku Roman di mijara zayendî de ewqas bi moralî ne ji ber vê yekê wan afrese boyax kirin, mozaîk û tiştên pir zayendî û eşkere çêkirin. Dema ku Pompeii dest bi kolandinê kir, her tiştê ku derket holê ku exlaqparêziya sedsala XNUMX-ê aciz dike ji çavê hevpar hate hiştin û bi dawî bû Kabîneya Nihênî.
Arkeologan heta ku afreserên erotîkî yên di nav xirbeyan de bûn bi metal asteng kirin da ku mirov netirse. Panel tenê ji mêran re vekirî bûn, berê jî ji xatûnan re. Ev, ecêb heta 60-an û naveroka ya hate parastin Kabîneya Nihênî Ew ne ya herî populer û naskirî bû. Kabîneya Veşartî bi demê re çend caran hate vekirin û girtin, lê di sala 2000-an de ew bi teqezî vebû û ji 2005-an ve tevahî berhevok li jûreyek di nav Muzeya Arkeolojîk a Neteweyî ya Napolî.