Slaven in het oude Griekenland

Het bestaan ​​van slaven in het oude Griekenland dateert uit de vroege dagen van die beschaving en gaat door tot het verval. Al in Myceense periode (1600-1200 v.Chr.) Gebruikten ze voor hun economie. En in de Hellenistische periode (323-31 v.Chr.) Er zijn nog steeds geregistreerde slaven als eigendom van grote heren.

Maar zoals ook het geval is met slavernij in Egypte en in RomeElk tijdperk had zijn eigen beschouwing van deze mensen die van hun vrijheid waren beroofd. En evenzeer niet alle hadden dezelfde status. Als je meer wilt weten over slaven in het oude Griekenland, nodigen we je uit om verder te lezen.

Hoe slavernij tot stand kwam in het oude Griekenland

Slaven in het oude Griekenland konden zowel buitenlandse als inheemse burgers zijn die om de een of andere reden dat wel hadden verloren hun rechten van vrije mensen. Maar in feite bereikten ze die toestand om drie redenen.

Krijgsgevangenen

Een van de meest voorkomende bronnen van het verkrijgen van slaven voor de Grieken waren de oorlogen waarin ze zegevierden. Ook hierin valt hun beschaving samen met de Romeinen en de Egyptenaren. Het waren voornamelijk burgers Frygiërs, Geachte, lydians, scythen, cyrenaics o Thraciërs.

Wat het geslacht betreft, namen de Grieken zowel mannen als vrouwen gevangen. Dat wil zeggen, ze namen niet alleen de soldaten die tegenover hen stonden als slaven. Ook hun vrouwen en zelfs kinderen werden gevangengenomen om voor de slavernij bestemd te zijn. De mannen wijdden zich aan de taken die meer fysieke inspanning vereisten; vrouwen voor huishoudelijk werk en kinderen, ofwel met hen samengewerkt of verkocht aan slavenhandelaren die wachtten tot ze opgroeiden om ze door te verkopen.

Gevangen door piraten

Andere slaven in het oude Griekenland waren vrije burgers van andere naties die dat wel waren geweest ontvoerd door piraten tijdens hun aanvallen op verschillende havens van de gelegen in het zuitoosten .

Daarna werden ze door de kapers zelf verkocht op de vele slavenmarkten die in handen waren of in handen werden gegeven van mensenhandelaars die ze kochten. Met betrekking tot die markten waren dat er veel in het oude Griekenland. Maar de Piraeus-havens behorend tot Athene, evenals die van Delos, Corinto, Efeze o Egina.

Schuldslaven

Een andere bron van slavenvoorraad in het oude Griekenland was gerelateerd aan de schulden. Vrije burgers die hun betalingen niet konden betalen, vervielen in de toestand van slaven. Het was bijvoorbeeld een veel voorkomend geval bij campesinos die land huurden en deze huur niet aan de verhuurder konden betalen. In dat geval waren ze eraan onderworpen.

Het is waar dat hun slavernij was Beperkt. Op het moment dat ze erin slaagden om die uitstaande betalingen te doen, werden ze automatisch vrijgegeven en kregen ze hun status van vrije burgers terug.

In dit geval moeten we echter een precisie maken die de polis van beïnvloedt Atenas. In de XNUMXe eeuw voor Christus kwam de wetgever Solon verbood deze praktijk, zodat deze niet langer werd uitgevoerd.

De prijs van slaven

Omdat deze ongelukkige mensen als een puur materieel goed werden beschouwd, veranderde de prijs van slaven zowel volgens de tijd als de zuivere wetten van het land. vraag en aanbod. Dat wil zeggen, wanneer slaven nodig waren en er waren er weinig, steeg hun prijs, terwijl wanneer ze overvloedig waren, hun kosten daalden.

ook niet alle kosten hetzelfde. De prijs van een sterke man die voor veeleisende banen bestemd was, was anders dan die van een oudere man van wie niet meer kon worden geprofiteerd. In elk geval was het bezit van een slaaf in het oude Griekenland echter niet erg duur. We kunnen u bijvoorbeeld vertellen dat de jaarsalaris die een Atheense arbeider ontving, was voldoende om er een te verwerven.

Slavernij in het oude Griekenland

Hoe dan ook, vanuit menselijk oogpunt zijn we meer geïnteresseerd in de levensomstandigheden van een slaaf in het oude Griekenland. Maar wat je gaat lezen, zal je niet leuk vinden.

Omdat voor de Grieken, zo beschaafd voor andere dingen, een slaaf niets meer was dan een handelsartikel. Voor hen had het dezelfde waarde als een huisdier, zoals de dieren die hun vee vormden. In feite was het enige dat hun heren ongerust maakte, dat ze dat waren goed gevoed. Maar zelfs in dit geval was het niet uit welwillendheid, maar uit interesse: hoe beter er in die zin werd gezorgd, hoe beter ze zouden presteren op het werk.

De levensverwachting van Griekse slaven hing af van de baan waarvoor ze waren bestemd. Zoals u zult begrijpen, was een slaaf die toegewijd was aan het winnen van zilver uit de mijnen van de Mount Laurion, en Atenas, dan een andere die zich bezighoudt met intellectuele taken, zoals het opvoeden van de kinderen van zijn meester of het bijhouden van de boekhouding van zijn meester.

Logischerwijs was de levensverwachting van een slaaf ook een functie van de welwillendheid van zijn meester. In de Griekse literatuur zijn er veel voorbeelden van heren die hen behandelen mensheid, maar ook van anderen die extreem waren wreed met hen. In elk geval kan de slaaf worden onderworpen aan fysieke straffen, zoals zweepslagen. En auteurs houden van Xenophon o Eekhoorn ze adviseerden in hun werken om goed te worden behandeld.

Je moet jezelf echter niet voor de gek houden, want ze hebben het ook niet vanuit de mensheid gedaan. De reden die ze hiervoor gaven, was dat ze niet zouden vluchten of samenzweren tegen hun meester en dat ze beter zouden presteren.

De bevrijding van slaven in het oude Griekenland

Net als in het oude Egypte en het Romeinse rijk konden Griekse slaven door hun meester worden bevrijd. Om dit te doen, was het voldoende dat hij zal het publiekelijk manifesteren. Er waren zelfs gevallen van eigenaren die het deden tijdens theatervoorstellingen of tijdens een proces, die allemaal moesten worden verboden omdat het tot verstoringen van de openbare orde leidde.

We vinden ook in getuigenissen van de tijd gevallen van collectieve releases van slaven. Het is bijvoorbeeld gemaakt in Tasos om u te bedanken voor uw loyaliteit tijdens een oorlogssituatie.

Aan de andere kant, een slaaf kon zijn vrijheid kopen in ruil voor geld. Hiervoor zou hij een lening kunnen aanvragen of de hulp van zijn gezin kunnen inroepen. Er waren zelfs gevallen van gedeeltelijke releases. In die zin kunnen we u vertellen over de hou op, een contract waarbij de slaaf tot aan zijn dood voor zijn meester werkte en daarna vrij was. Dat wil zeggen, de erfgenamen konden er niet over beschikken.

Bij vrijlating echter werd geen vrije burger. Zijn status leek meer op die van de nieuwsgierig (naam gegeven aan buitenlanders) en daarom hadden ze enkele verplichtingen.

Concluderend hadden slaven in het oude Griekenland een zo ellendige toestand zoals die van degenen die zich in dezelfde situatie bevonden in Egypte of Rome. Hoewel ze in de eerste van deze beschavingen enkele rechten hadden.