Hoogtepunten in de Noorse geschiedenis

Officieel is de geschiedenis van Noorwegen Het begint in 872 na Christus, het jaar van de oprichting van het koninkrijk. De geschiedenis gaat echter veel verder terug in de tijd, van de prehistorie tot heden.

In deze post gaan we de belangrijkste momenten en gebeurtenissen in de geschiedenis van deze Scandinavische natie bespreken.

Oprichting van het Koninkrijk Noorwegen (872)

Tegen de XNUMXe eeuw na Christus hadden de volkeren die het Scandinavische schiereiland bewoonden al bewezen felle krijgers en deskundige zeevaarders te zijn, waarmee het tijdperk van de Viking-invasies.

De Vikingen (of Noormannen) zaaiden terreur aan de kusten van heel Europa, van de Britse eilanden tot de Middellandse Zee, en breidden zich zelfs uit naar het binnenland van Rusland. In hun herkomstgebieden waren ze echter verdeeld en waren ze voortdurend met elkaar in conflict.

Alles veranderde dankzij de figuur van Harald I van Noorwegen, ook wel "Harald the Fair" of "Harald the Blond" genoemd. Deze Viking-leider begon een reeks oorlogen met naburige clans. Na de zeeoverwinning in de slag bij hafrsfjord In 872 richtte hij de Koninkrijk Noorwegen, dat zich vervolgens min of meer uitstrekte over de huidige zuidelijke territoria van Noorwegen en Zweden.

Kalmar-unie (1389)

La Kalmar Union het was het moment van maximale pracht van de Scandinavische koninkrijken.

MargaritaDochter van de koning van Zweden, ze werd koningin van Noorwegen in 1372 na de dood van haar echtgenoot, koning Haakon VI, en later koningin van Denemarken na de voortijdige dood van haar zoon Olaf, de rechtmatige erfgenaam van de troon. Nadat hij de twee kronen onder zijn gezag had verenigd, aarzelde hij niet om zijn rechten op de troon van Zweden te doen gelden. Zijn aanhangers moesten het militair opnemen tegen de volgelingen van de andere aspirant op de troon, Albert van Mecklenburg, die hij versloeg in de slag van alse (1389).

De vereniging van de drie koninkrijken kwam tot stand met de ondertekening van de Kalmar Union. De nieuwe staat verenigde de hele Scandinavische wereld: Zweden, Noorwegen, Finland, Denemarken, IJsland en de Faeröer.

De nacht van 400 jaar

Zweden verliet de Unie van Kalmar in 1523, hoewel Noorwegen en Denemarken verenigd bleven tot het begin van de XNUMXe eeuw. Echter, in deze unie Noorwegen en haar inwoners bleven in een positie van minderwaardigheid achter ten opzichte van Denemarken. In feite is de hoofdstad gevestigd in Kopenhagen.

Deze periode van verval duurde bijna vier eeuwen en daarom staat het in de Noorse geschiedenis bekend als de 'Nacht van 400 jaar'.

In 1814, na de Napoleontische oorlogen die het oude continent verwoestten, de Verdragen van Wenen waarvoor Denemarken de controle over Noorwegen verloor. Het land herwon zijn onafhankelijkheid echter niet, maar kwam in handen van Zweden.

Noorse onafhankelijkheid (1905)

Het Noorse nationale sentiment ontwikkelde zich geleidelijk gedurende de 1905e eeuw naarmate de afwijzing van de Zweedse kroon groeide. Hoewel er enkele gewelddadige episodes en periodes van spanning waren, escaleerde het probleem niet en werd het uiteindelijk vreedzaam opgelost in XNUMX met de bijeenroeping van een volksraadpleging.

Op deze manier konden de Noren vrij hun toekomst kiezen en wedden op de vestiging van hun eigen monarchie. De nieuwe koning, Haakon VII, werd gekozen door het Noorse parlement. Het was de geboorte van de moderne staat Noorwegen, een parlementaire monarchie en een koninkrijk met als hoofdstad Oslo.

Noorwegen tijdens de Tweede Wereldoorlog (1940-45)

Ondanks het feit dat Noorwegen zich aan het begin van de Tweede Wereldoorlog tot neutraal land had verklaard, in 1940 viel nazi-Duitsland het land binnen bij de mogelijkheid dat hij zich uiteindelijk bij de geallieerden zou voegen.

De invasie was erg snel, aangezien de weinige militaire hulp die de Noren van de Britten ontvingen, onvoldoende was. De Duitse bezetting in Noorwegen duurde het tot mei 1945. Gedurende deze tijd ontwikkelde zich een interne verzetsbeweging onder leiding van koning Haakon VII zelf.

Na de oorlog herwon Noorwegen zijn onafhankelijkheid en nam het actief deel aan de internationale politiek, werkte het mee aan de oprichting van de VN en trad het toe tot de NAVO in 1948.

Noorwegen vandaag

De rijkdom is afgeleid van exploitatie van koolwaterstoffen (olie en gas) in de Noorse Zee en de Noordzee veranderden ze de economie van het land radicaal. In een paar decennia ging Noorwegen van een bescheiden economie gebaseerd op visserij en landbouw naar een wording een van de meest welvarende landen van Europa.

Noorwegen heeft een politiek en sociaal systeem ontwikkeld dat door bijna elk land ter wereld wordt geprezen. Een voorbeeld dat het mogelijk is om de tweeledige doelstellingen van economische welvaart en sociale rechtvaardigheid te bereiken.