Het bereiken van een hoge arbeidsparticipatie stond in de naoorlogse periode hoog op de Noorse politieke agenda. In de jaren zeventig leidde de ontwikkeling van het olieveld in de Noordzee in combinatie met een actief arbeidsmarktbeleid tot een aanzienlijke daling van de werkloosheid in Noorwegen en andere geïndustrialiseerde landen.
Sinds de jaren tachtig heeft de globalisering van de economie Noorwegen echter nauwer verbonden met trends in de wereldeconomie, en de werkloosheidscijfers weerspiegelen nu de schommelingen in de internationale arena. Vanaf februari 2009 bedroeg het werkloosheidspercentage 3,10% van de actieve bevolking.
Evenzo hebben overheidsinstanties verregaande werkgelegenheidsmaatregelen genomen, zoals de lancering van steun aan bedrijven voor het aannemen van nieuwe werknemers, opleidingsinitiatieven en arbeidsbemiddelingsprogramma's, evenals speciale maatregelen voor mensen met een handicap.
Binnen de Noorse beroepsbevolking is er een aanzienlijk aantal deeltijdwerkers. Iets minder dan de helft van de vrouwen, ongeveer 10% van de mannen, werkt minder dan 36 uur per week.