Cusco; Cultureel erfgoed van de mensheid

Cusco Het is de hoofdstad van het gelijknamige departement dat zich in het zuidoostelijke deel van het land bevindt en gebieden van de bergen en de jungle omvat. De naam komt van de Quechua Qusqu of Qosqo wat centrum, navel, riem betekent; Dit komt omdat, volgens de Inca-mythologie, de werelden beneden, zichtbaar en superieur, erop samenkwamen. Sindsdien wordt de stad de navel van de wereld genoemd.

Toen de Spaanse veroveraars arriveerden, werd hun naam gecastilianiseerd naar Cuzco of Cusco. Beide namen worden gebruikt tot 1993, wanneer de naam Cusco officieel wordt gemaakt, hoewel het in Spaanstalige landen nog steeds Cuzco wordt genoemd. Op 15 november 1533 werd de stad Cuzco gesticht door Francisco Pizarro, waarmee de Plaza de Armas werd gevestigd op de locatie die het tot nu toe heeft behouden en dat ook het belangrijkste plein was tijdens het Inca-rijk. Pizarro verleende Cuzco op 23 maart 1534 de naam Ciudad Noble y Grande.

Op 9 december 1983 in Parijs, UNESCO verklaart de stad Cusco als cultureel erfgoed van de mensheid, waardoor het de belangrijkste toeristische bestemming in Peru is. In het stadscentrum zijn gebouwen, pleinen en straten uit de pre-Spaanse tijd bewaard gebleven, evenals koloniale constructies. Enkele van de belangrijkste attracties van de stad zijn: De wijk San Blas waar ambachtslieden en hun ambachtswinkels geconcentreerd zijn, waardoor het een van de meest pittoreske plekken in de stad is; Hatun Rumiyoq-straat die naar de Barrio de San Blas leidt en waar je de beroemde steen van de twaalf hoeken kunt zien.

Even verrassend is het klooster en de kerk van La Merced, waar de kloosters in renaissancistische barokstijl opvallen, evenals de koorbanken, koloniale schilderijen en houtsnijwerk; Er zijn ook de kathedraal, de Plaza de Armas, de kerk van de compagnie, de Qoricancha en het Santo Domingo-klooster.


Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*