Vanwege zijn Geschiedenis, de cultuur van Peru is een mengelmoes van verschillende culturen, maar dat brengt veel verschillen met zich mee, afhankelijk van de regio van het land. De belangrijkste bijdrage komt van ameroidoei en van de Spaanse kolonisten. Andere invloeden zijn te zien aan hun oorsprong Azië, Afrika en Europa.
La architectuur Peruaans wordt een mix van Europese en inheemse stijlen genoemd kruisingen. Een voorbeeld van de eerste koloniale stijl is de kathedraal van Cuzco. Deze stijl ontwikkelde zich in de barokjaren met goede voorbeelden zoals het San Francisco-klooster in de stad Lima.
De muzikanten, vóór de tijd koloniaal, voornamelijk gebruikte blaasinstrumenten zoals de quena of de siku. Na de Spaanse invasie zijn nieuwe instrumenten zoals de gitaar en de harp, die werden samengevoegd met de instrumenten die al bestonden.
De orkest Het was niet compleet, en dankzij de komst van Afrikaanse slaven met hun percussie-instrumenten, voegde de Peruaanse muziekcultuur nieuwe kleuren en ritmes toe aan zijn tradición.
La literatuur Peruaans afkomstig uit of voor het koloniale tijdperk bestaat voornamelijk uit mondelinge tradities van de inheemse bevolking. Het schrijven werd geïntroduceerd met de komst van de Spanjaarden. De literatuur koloniaal Het bestaat uit kronieken en religieuze literatuur. Tijdens de tweede helft van de XNUMXe eeuw verwierf de Peruaanse literatuur meer dan één groot figuur als auteur, onder andere opvallend Mario Vargas Llosa.