Tradities van Venezuela

Venezuela is een rijk land waar drie verschillende culturen zich vermengen zoals de Spanjaarden, de inheemsen en de Afrikanen. En het bewijs hiervan zijn het grote deel van de gewoonten en tradities van Venezuela die uit het buitenland zijn meegebracht, vooral uit Spanje en uit verschillende Afrikaanse landen. De inheemse cultuur heeft ook grote invloed gehad op de populaire tradities van het land, in feite komt momenteel een belangrijk deel van het land uit de verschillende inheemse etnische groepen die nog steeds in Venezuela bestaan, waar we de Warao als een van de meest representatieve stammen van het land met de Yanomami.

Hoewel veel mensen gebruiken en tradities als hetzelfde beschouwen, moet er rekening mee worden gehouden dat elk een andere oorsprong heeft. Bij gewoonte kunnen we rekening houden met de praktijken van Venezolanen die dat zijn geworteld dat hen als een volk identificeert. De meeste Venezolaanse tradities zijn van Europese, Afrikaanse en natuurlijk inheemse oorsprong. Elk gebied heeft zijn eigen gebruiken, toewijding aan een heilige, populaire legendes en vooral populaire festivals worden getoond.

In plaats daarvan de Venezolaanse tradities ze proberen de cultuur te behouden die ze van de ouderen hebben geërfd. Traditionele culturele manifestaties worden van generatie op generatie overgedragen, waardoor we tegenwoordig kunnen genieten van spelletjes, maaltijden, gezegden, muziekinstrumenten, dansen en een veelheid aan dingen die ons met het verleden verenigen. Binnen de Venezolaanse tradities kunnen we een groot aantal van deze vertegenwoordigers vinden van de verschillende staten waaruit het land bestaat. In dit artikel gaan we proberen de meest representatieve te groeperen.

Architectuur

Traditionele Venezolaanse architectuur is een combinatie van de traditionele inheemse cultuur samen met de verschillende culturen die uit het buitenland zijn meegebracht, zoals het geval is met veel andere kenmerken van het land. De gebruikte materialen en de gebruikte technieken zijn dezelfde als die van de voorouders, maar passen zich aan de omgeving en de orthografische veranderingen van de gebieden waar ze zijn geïnstalleerd aan.

Hout, riet en stro zijn de belangrijkste materialen die door de verschillende stammen van het land worden gebruikt om de steden te bouwen waar ze zich vestigen en die in het zuidoosten van het land te vinden zijn. In de door rivieren geïrrigeerde gebieden worden de drijvende huizen die aan de kust van de rivieren worden gebouwd paalwoningen genoemd en zijn gebouwd met dezelfde materialen als voorheen.

In de berggebieden zijn de huizen niet langer alleen maar een dak om te schuilen cechte huizen worden en waar we een centrale patio vinden, een gang met de verschillende kamers en een gang. Het probleem met dit type constructie in de bergen zijn de beperkingen die worden opgelegd door het terrein waarop ze zich bevinden.

Traditionele liedjes

Afhankelijk van de verschillende gebieden die we in het land bezoeken, of het nu de Andes, de kust, de oerwouden of de vlakten zijn, en afhankelijk van het tijdstip van de dag, kunnen we ontdekken hoe de inwoners verschillende liedjes kunnen neuriën. De typische traditionele liedjes laat de ervaringen zien die de bewoners dagelijks begeleiden. Deze liedjes zijn gemaakt als een ritmisch lied dat de dagelijkse taken van de mannen en vrouwen die dagelijks in het veld optreden, begeleidt. Deze liederen stammen uit het koloniale tijdperk waarin zwarte slaven in de velden werden gebruikt en zij gebruikten deze liederen om hun verdriet, vreugde, ervaringen uit te drukken ...

Santa Ana hangmatten

Een chinchorro is het typische net dat hangt aan beide uiteinden om urenlang te slapen of te rusten, ook wel hangmatten genoemd. Het is gemaakt met moriche-draad, dat veel wordt gebruikt om verschillende typische handwerkproducten van het land te maken. De eerste chicharros werden net als de huidige vervaardigd, waarbij drie strengen rond twee stokjes in de grond werden gestoken om de mazen te kunnen weven en om ze half te knopen en de gewenste maat te maken.

Venezolaanse traditionele dansen

Het grote aantal bestaande traditionele dansen in Venezuela is het resultaat van de interactie van het Europese erfgoed, vooral het Spaanse, met de inheemse bevolking en, in mindere mate, met de Afrikaan. Elke dans heeft zijn eigen kenmerken, maar allemaal ze bewaren nog steeds de essentie van de Venezolaanse mestizo, gelovige en opgewekt. De meest representatieve Venezolaanse traditionele dansen in het land zijn de Sebucán of Palo de Cinta, de Turas en de Maremare.

De Sebucán of Stick of linten van Europese oorsprong bestaat uit dansen rond een boom, vooral met de rituelen die de komst van de lente vieren. Las Turas is een typische magische religieuze dans van inheemse afkomst die eind september wordt gevierd dank de natuur voor de ontvangen voordelen zolang de oogst overvloedig is geweest. Eindelijk vinden we de Maremare-dans ter ere van de overledene. De teksten van deze dansen zijn geïmproviseerd en de dans bestaat uit stappen vooruit en achteruit.

Dansende duivels

Elk jaar wordt tijdens de viering van Corpus Christi, waar de religieuze en magische overtuigingen van goed boven kwaad herbevestigd, een rituele dans uitgevoerd door dansende duivels in verschillende delen van het land. Duivels vertegenwoordigen Lucifer kleurrijke kleding dragen en een masker dat de intentie vertegenwoordigt om zich over te geven aan het allerheiligste sacrament.

De duivels zijn gegroepeerd in collectieven of verenigingen, ze dragen kruisen, rozenkransen of een religieus amulet en tijdens de vakantie bidden ze gebeden, inclusief een mis. Ze dragen een rode broek, overhemd en cape en ook ze dragen bellen en rammelaars die aan hun kleren hangen. De maskers zijn ontworpen met gedurfde kleuren en felle looks, of dat is tenminste wat ze proberen te doen. Het duivelskostuum bestaat uit verschillende accessoires zoals de staart, de koebellen, de boodschap en de maraca. Omdat het een zeer populaire traditie is in het hele land, kunnen we verschillende dansende duivels vinden verspreid over het hele land, maar de belangrijkste zijn die van Yare, Naiguatá en Chuao.

Begrafenis van de Sardine, nog een van de tradities van Venezuela

Net als in Spanje is het begraven van de sardine de populaire manifestatie die de cyclus van de carnavalsfestiviteiten afsluit en garandeert dat het het volgende jaar opnieuw zal worden gevierd. Het carnavalfestival wordt geassocieerd met de gewoonte om een ​​varkensrib te trainen, die een sardine wordt genoemd en die het verbod op het eten van vlees symboliseert tijdens de vastentijd. Vroeger geloofde men dat dit gebaar bedoeld was om goede visvangst en vruchtbaarheid van de dieren aan te trekken die voor voedsel voor de toekomst zouden zorgen.

De processie van de begrafenis van de sardine wordt geleid door de officier van justitie, die verantwoordelijk is voor het opruimen van de straten waar de sardines doorheen zullen worden begraven, gevolgd door een misdienaar en een priester die wordt gevolgd door een begrafenisstoet bestaande uit een koets versierd met verschillende offergaven van bloemen. Binnen in de vlotter de figuur van de sardine is weergegeven.

Saint John feest

Het wordt gevierd zoals in Spanje op 24 juni en vier de geboorte van de heilige. Deze viering brengt een groot aantal gelovigen en toegewijden samen in de staten waar het wordt gevierd, aangezien het niet in alle staten van Venezuela evenveel wordt gevierd. Op 24 juni, in de vroege ochtend, is de heilige bereid om het huis waar hij zich bevindt naar de kerk te verlaten vergezeld van de meest vrome mensen en dus wordt bij aankomst een mis gevierd die begint te trommelen die samen door de hele stad gaan. met de heilige die de dankbaarheid van de gelovigen ontvangt terwijl hij voorbijgaat.

Caracas kachels

De traditionele Venezolaanse keuken is niet geboren om de hitte van grote chef-koks, noch koks van geweldige restaurants, de typische Caracas-keuken Hij werd geboren in het huis van Venezolanen, de vrucht van zijn werk en passie voor koken en omdat ze probeerden het meeste uit het voedsel te halen dat ze zowel van de velden als van dieren haalden. Toen vrouwen de keuken begonnen over te nemen, begon Caracas eten met de productie van desserts en snoep, vooral toen de bedienden de leiding hadden over het maken van het eten, om te proberen de klanten tevreden te stellen.

Net als andere Venezolaanse tradities, Venezolaans eten het is erg beïnvloed door de Spanjaarden, Afrikanen en in dit geval ook inheems. Typische Venezolaanse gerechten zijn maïszand, zwarte sado, auberginecake ...

De beurs van San Sebastián

De internationale beurs van San Sebastián is een van de belangrijkste Venezolaanse tradities in het land. Het wordt gevierd in de stad San Cristóbal, gelegen in de staat Táchira, in de tweede helft van januari. Ook bekend als de stierenvechtbeurs van Venezuela Het is de ideale setting voor de stierenvechtliefhebbers van het land om te genieten van de grote stierenvechters wereldwijd.

Deze beurs trekt een groot aantal buitenlandse bezoekers en is een belevenis biedt geweldige uitgaansmogelijkheden in de staat Táchira zoals in het hele land, want naast internationaal vermaarde stierenvechters wonen ook grote professionals van het land de beurs bij, en dat zijn er niet weinig.

Papelones uit Tacarigua

Tacarigua bestaat uit vissers- en landbouwgemeenschappen op het eiland Margarita. Zij maken al jaren het krantenpapier voor intern gebruik en om aan andere gemeenschappen te verkopen. De papelón komt van suikerriet heeft een conische vorm, meet ongeveer 20 centimeter hoog en een basis van 10 tot 15 centimeter. Het wordt meestal gebruikt om chocolade of koffie zoeter te maken, om genaaide of rauwe guarapo's met citroen te maken.

Passie van christus

Met de komst van de Goede Week, zoals in Spanje, gaan de parochianen naar de kerken om offers te brengen en handelingen te stellen om de daad te gedenken die de zoon van God voor alle mensen heeft verricht. Maar in Venezuela is er ook een publieke vertegenwoordiging die de laatste dagen van Christus op aarde in scène zet. In deze voorstellingen kunnen we het lijden en de dood van Christus zien, bestaande uit 15 scènes die het verhaal van Jezus Christus vertellen.

Maar niet alleen wordt het lijden en de dood van Christus vertegenwoordigd, maar ook scènes van de intocht van Christus in Jeruzalem, de vermenigvuldiging van de broden, het Heilig Avondmaal, de tuin van olijven, de Via Crucis, de Wederopstanding, de kruisiging zijn vertegenwoordigd.

Verbranding van Judas

Het verbranden van Judas is een van de tradities van Venezuela die de de ontevredenheid van de samenleving over politieke gebeurtenissen en over hun gedrag in het algemeen, maar het dient ook om de vastentijd te beëindigen door zijn opstanding voor volgend jaar voor te bereiden. De reden voor deze brandwonden is om te herinneren aan Judas 'verraad van Christus, verwijzend naar het verraad van het personage aan zijn volk. De Judas-pop die brandt is gemaakt van stof, oud rood en vodden, gevuld met vuurwerk, die worden aangestoken wanneer de pop wordt opgehangen en verbrand.

Bud hoeden

Bud-hoeden zijn de De belangrijkste bron van inkomsten van Margarita Island. Ondanks het eenvoudige uiterlijk is het handmatig vervaardigen van deze hoeden helemaal niet eenvoudig en vereist het veel vaardigheid om ze te kunnen maken. Dit type hoed had lange tijd een grote acceptatie in het land en op de Caribische eilanden, maar de laatste jaren is de productie iets teruggelopen, aangepast aan de huidige behoeften. Naast hoeden met de knoppen, tassen, vloerkleden, petten ...

Tabak en calilla's

De kunst van het verbouwen en produceren van tabak wordt bewaard als een van de Venezolaanse familietradities, hoewel de laatste jaren andere, economisch productievere activiteiten het de tabaksproductie staat op de achtergrond. De tabaksproductie is onderverdeeld in Calilla, om een ​​dunne sigaar van geselecteerd materiaal te maken. Aan de andere kant hebben we Tabak, die gericht is op productie in grote hoeveelheden en op regelmatige basis. Vroeger werd tabak door het hele land verkocht, maar vanwege de vermindering van de reductie wordt het momenteel alleen geconsumeerd in de staat en de gemeenschap van Los Millanes waar het grootste deel van de teelt van deze plant wordt aangetroffen.

Venezolaanse ambachtelijke tradities

Onder de traditionele handwerkproducten die in Venezuela worden vervaardigd, kunnen we decoratieve elementen, eten, drinken, keramiek, Caesarias, likeuren, briefpapier, schilderijen, stoffen, schoenen, kleding, goudsmeden, ornamenten, houten voorwerpen, hangmatten, hangmatten ... vinden. Ambachtelijke uitdrukkingen laten de inwoners toe tonen de manier van leven en ziel van Venezolanen.

Kersttradities van Venezuela

Als een diep religieus volk, met de komst van Kerstmis, is een van de Venezolaanse tradities dat elke hoek van Venezuela bereidt zich voor op de komst van het kindje Jezus. Begin december begint de vreugde van de naderende data zichtbaar te worden en worden ontmoetingen, toasts, vieringen om de komst van het kindje Jezus naar alle uithoeken van het land te vieren steeds gewoner. Maar daarnaast vinden we ook andere manifestaties die in coscones de kerstviering tot februari kunnen verlengen, zoals de kerstbonussen, de kribbe, de doedelzak, de kerstbonusmassa's, de optochten, de skateboards, de herdersdansen, de dag van de heilige onschuldigen, de komst van de koningen, het nieuwe jaar, het oude jaar ...

We hopen dat je deze allemaal leuk vond Venezolaanse tradities hoewel als u meer wilt, hier kunt u lezen wat de douane in Venezuela meer typisch.