Waren er slaven in het oude Egypte?

Als je de geschiedenis van de eerste beschavingen leuk vindt, heb je je waarschijnlijk afgevraagd of er slaven in de het oude Egypte. Als westerlingen zijn we gewend te lezen over slavernij in de Klassiek Griekenland en ook in de Romeinse rijk. Deze omstandigheid is echter minder bestudeerd met betrekking tot de makers van de piramides.

De rol van de kansarme klassen in het land van de farao's is redelijk goed gedocumenteerd dankzij inscripties op monumenten, grafheuvels en elders. En deze bronnen bieden ook informatie over de vraag of er slaven waren in het oude Egypte en zelfs wat hun leefomstandigheden waren.

Er waren slaven in het oude Egypte, maar niet strikt

Het eerste dat we u moeten vertellen, is dat ja, er waren slaven in het oude Egypte. Maar je moet niet worden beïnvloed door films van Hollywood over de wereld van de farao's. Zoals met zoveel andere historische gebeurtenissen die erin worden weerspiegeld, is elke gelijkenis met de werkelijkheid puur toeval.

Deze films laten zien hoe de piramides werden gebouwd door een leger slaven die van zonsopgang tot zonsondergang in de verstikkende woestijn werkten. Maar dit is nog steeds een cliché en een filmische list. De realiteit was anders.

Bevolking met rechten

Zoals de Grieken en Romeinen later deden, namen de Egyptenaren velen gevangen gevangenen in de verschillende oorlogen die ze voerden om hun territorium te vergroten. En, net als de eersten, ze werden niet als vrije burgers beschouwd met gelijke rechten als de inwoners van de Nijl.

In tegenstelling tot Griekse of Romeinse slaven, die door hun meesters als niet meer dan eigendom werden beschouwd, net zoals een huis dat zou kunnen zijn, hadden Egyptische slaven bepaalde rechten.

Het is waar dat ze niet de vrijheid hadden om over hun leven te beschikken zoals ze wilden en dat ze zelfs konden worden weggegeven of verkocht en zelfs als erfenis in een testament konden worden opgenomen. Dit is hoe documenten zoals degene die worden genoemd Ouah Will, gedateerd aan het begin van het bewind van Amenemhat IV, zevende farao van de XII-dynastie en die regeerde tussen 1802 en 1793 voor Christus.

Maar, vergeleken met zijn medeplichtigheid van Rome o Griekenland, hadden de slaven van Egypte betere levensomstandigheden, omdat ze, zoals we zullen zien, rechten hadden en hun meesters hen bijvoorbeeld niet konden straffen, maar meld ze bij de autoriteiten.

Status van krijgsgevangene

Zoals we al zeiden, waren veel slaven krijgsgevangenen. Deze hadden echter ook een bijzondere status die verschilt van die van hun collega's in Griekenland en Rome. Het is waar dat ze dat zouden kunnen zijn vervolgwanj of levenslang vastgebonden en uiteindelijk in dwangarbeid beland.

Maar normaal was zijn toestand voorbijgaand. Er zijn Egyptische documenten gevonden die aangeven hoe ze die banen konden verlaten nadat de oorlog die tot hun situatie had geleid was beëindigd. Dat wil zeggen, wanneer de confrontatie tussen zijn land en dat van de farao's eindigt.

Zelfs de gevangenen konden dat erven van hun heren y uitbesteden aan andere mensen om vervangen te worden in die moeilijke banen. En er zijn ook aanwijzingen dat iemand zijn vermeende meester aan de kaak stelde voor een omstandigheid die zij als oneerlijk beschouwden.

Evenzo konden ze trouw met Egyptische vrouwen en de kinderen die ze bij zich hadden waren zo Ciudadanos zoals de inboorlingen van het land. In die gevallen konden ze werken volgens hun beroep en er staat opgetekend dat sommigen dat zelfs werden farao ambtenaren.

Dit alles doet ons denken dat de krijgsgevangenen die als slaven werden genomen voordelen genoten die de soldaten van modernere conflicten, veel slechter behandeld, voor zichzelf zouden hebben gewild.

We vertellen je er meer over. Een andere groep oude Egyptische slaven was burgers die hun rechten hadden verloren wegens ernstige misdrijven, in het algemeen van economische aard. Zelfs deze hadden minder voordelen dan krijgsgevangenen.

Andere overwegingen of er slaven waren in het oude Egypte

We gaan ons nu verdiepen in de Derechos die de Egyptische slaven hadden. De woorden waarmee ze worden geroepen, geven al aan dat ze ze in bezit hadden. A) Ja, Semedet o meerjw Ze zinspeelden op mensen die met sommige landen waren verbonden. Maar ze geven niet aan dat de eigenaar hiervan ook van hen was. Het lijkt erop dat ze meer overeenkomsten hebben met middeleeuwse bedienden dan bij slaven in strikte zin.

Een andere term die wordt gebruikt om ze te noemen is terug, maar dit werd ook gebruikt om te verwijzen naar mensen die diensten verrichtten voor anderen en zelfs voor degenen die voor de goden werkten (zoom necher). En deze zouden liever een soort zijn priesters.

De rechten van slaven

De Egyptische beschaving duurde drieduizend jaar. Om deze reden hadden slaven niet altijd dezelfde rechten. Maar we kunnen er enkele noemen die in praktisch alle tijden van de Egyptische wereld gebruikelijk waren.

De slaaf in Egypte had wettelijke rechten, ze kregen een salaris en in het geval van degenen die in het huishouden werkten, ontvingen zij ook betaling in natura. Hun eigenaar was verplicht hen stoffen, oliën en andere voedingsproducten te geven.

De klussen die ze deden, konden meer of minder zwaar zijn. Een van de eerste is de winning van mineralen en steen in mijnen en steengroeven of de aanleg van dijken. Maar wat de laatste betreft, het kunnen koks, huishoudsters of boeren zijn. Er waren zelfs slaven die, vanwege hun kwalificaties, werkten als accountants of secretarissen voor hun meesters. Bovendien hadden ze in bepaalde functies de mogelijkheid opstijgen.

Aan dit alles wordt toegevoegd dat de toestand van slaaf in het oude Egypte het was niet onomkeerbaar. Dat wil zeggen, een persoon zou voor een bepaalde tijd in slavernij kunnen vallen en dan weer vrij kunnen zijn. In die zin was er zelfs vrijwillige slaven. Het waren mensen die, omdat ze schulden hadden gemaakt of om andere redenen, zichzelf een tijdje verkochten aan een machtig persoon.

Tot slot, op de vraag of er slaven waren in het oude Egypte, zullen we ja antwoorden. En ook dat hun omstandigheden waren moeilijk, maar veel beter dan die van degenen die op andere plaatsen in dezelfde situatie zaten, zoals Griekenland. In ieder geval hing de beste of slechtste situatie van de slaaf vaak van de zijne af relatie met de meester en, in het bijzonder, van de meer of minder menselijkheid hiervan.