Teatr starożytny Globus (The Globe) został zbudowany w 1599 roku na Peter Street; był nad brzegiem rzeka Tamiza na obrzeżach Londynu.
Uważa się, że był to wielokąt o średnicy około 30 metrów (przybliżona miara, jaką dzielił z resztą ówczesnych teatrów), wielkość ta pozwoliła na wejście łącznie 3350 widzów, mimo to nie jest możliwe Wiedzcie, czy teatr pełnił jakąś funkcję w pełni.
Scena była prostokątem, który wystawał z obwodu budynku i wkraczał na sektor proscenium, mierzył około 13 metrów szerokości, 8 metrów głębokości i półtora metra wysokości.
Miał dwa włazy, przez które można było dostać się na scenę od dołu, pierwszy znajdował się w sektorze przednim, a drugi z tyłu. Dolna część sceny była znana jako piekło i pojawiły się i zniknęły nadprzyrodzone (demoniczne) postacie, takie jak duch Hamleta.
Kolumny, które stały na scenie, podtrzymywały sufit, gdzie znajdował się kolejny właz, z którego zwisały boskie postacie z nieba; były one prawdopodobnie trzymane za pomocą lin i / lub uprzęży, które były wówczas dostępne.
Troje drzwi, które prowadziły na scenę, prowadziło za kulisy, gdzie aktorzy czekali na ich wejście i gdzie wyszły ranne postacie, które zmarły poza sceną, zostały one następnie wyprowadzone na wysokość jednych z drzwi, aby publiczność mogła je zobaczyć, bez potrzebę ponownego wejścia na scenę i zrozumienia w ten sposób, że naprawdę zostali zabici.
Nad tymi drzwiami znajdował się balkon, który był używany, gdy do rozwinięcia akcji potrzebna była wyższa przestrzeń; jedno z jego najsłynniejszych zastosowań miało miejsce w znanej scenie Romea i Julii.