Religia w Anglii

Od XVI wieku najpowszechniej praktykowaną religią w Anglii, która cieszy się oficjalnym statusem w kraju, jest anglikanizm, gałąź chrześcijaństwa.. Jednak ewolucja wydarzeń i zjawisk historycznych, takich jak imigracja, spowodowała współistnienie różnych wyznań w jej granicach. W następnym poście dokonamy przeglądu najczęściej praktykowanych religii w Anglii i niektórych ich ciekawostek.

anglikanizm

Oficjalną religią Anglii jest anglikanizm, który jest praktykowany przez 21% populacji. Kościół anglikański pozostał zjednoczony z Kościołem katolickim aż do XVI wieku. Wynika to z dekretu króla Henryka VIII po akcie zwierzchnictwa w 1534 r., W którym ogłasza się on najwyższą głową Kościoła w swoim królestwie i nakazuje swoim poddanym odłączenie się od religijnego posłuszeństwa papieżowi Klemensa VII, który sprzeciwiał się temu, że monarcha rozwiódł się z królową Katarzyną Aragońską, aby poślubić swoją ukochaną Anę Bolenę.

Ustawa o zdradach z tego samego roku ustaliła, że ​​ci, którzy odrzucili ten akt i pozbawili króla jego godności jako głowy Kościoła Anglii lub twierdzili, że był heretykiem lub schizmatykiem, zostaną oskarżeni o zdradę stanu i karę śmierci. . W 1554 roku królowa Anglii Maria I, która była pobożną katoliczką, uchyliła ten akt, ale jej siostra Elżbieta I przywróciła go po śmierci.

W ten sposób rozpoczął się okres nietolerancji religijnej wobec katolików, kiedy przysięga na Akt Najwyższości była obowiązkowa dla wszystkich, którzy mieli zajmować publiczne lub kościelne stanowiska w królestwie. W ciągu ostatnich dwudziestu lat rządów Elżbiety I, gdy katolicy zostali pozbawieni władzy i majątku, doszło do licznych zgonów katolików zarządzonych przez królową, która uczyniła z nich licznych męczenników za Kościół katolicki, takich jak jezuicki Campion Edmundo. Został kanonizowany przez papieża Pawła VI w 1970 roku jako jeden z czterdziestu męczenników Anglii i Walii.

Doktryna anglikańska

Król Henryk VIII był anty-protestantem i pobożnym teologicznie katolikiem. W rzeczywistości został ogłoszony „Obrońcą Wiary” za odrzucenie luteranizmu. Aby jednak zapewnić unieważnienie swojego małżeństwa, postanowił zerwać z Kościołem katolickim i zostać najwyższą głową Kościoła anglikańskiego.

Na poziomie teologicznym wczesny anglikanizm nie różnił się zbytnio od katolicyzmu. Jednak coraz większa liczba przywódców tej nowej religii okazywała sympatię protestanckim reformatorom, zwłaszcza Kalwinowi, a co za tym idzie Kościół anglikański stopniowo ewoluował w kierunku połączenia tradycji katolickiej i reformacji protestanckiej. W ten sposób anglikanizm jest postrzegany jako religia, która toleruje szeroką i różnorodną różnorodność doktryn oprócz podstawowych elementów chrześcijaństwa.

Katolicyzm

Katolicyzm, liczący niecałe 20% populacji, jest drugą religią praktykowaną przez Anglików. W ostatnich latach doktryna ta odradza się w Anglii i każdego dnia w kraju jest ich coraz więcej. Przyczyny są różne, chociaż dwa mają większą wagę: z jednej strony upadek Kościoła anglikańskiego, ponieważ niektórzy jego wierni przeszli na katolicyzm z powodu podobieństwa wiary lub po prostu przyjęli ateizm. Z drugiej strony do Anglii przybyło wielu imigrantów katolickich, którzy aktywnie praktykują swoje wierzenia, tchnąc w ten sposób powiew świeżości w katolicką społeczność.

Pomogło również ożywić katolicyzm w Anglii, że osoby publiczne na odpowiednich stanowiskach otwarcie ogłosiły się katolikami w kraju, w którym jeszcze do niedawna wierni żyli w ostracyzmie i byli oddzieleni od cywilnych i wojskowych stanowisk publicznych. Przykładem katolickich celebrytów w Anglii jest minister pracy Iain Duncan Smith, dyrektor BBC Mark Thompson czy były premier Tony Blair.

Islam

Trzecią religią najczęściej praktykowaną przez ludność w Anglii jest islam, z 11% jego mieszkańców i według Urzędu Statystyk Narodowych jest to wiara, która wzrosła najbardziej w ostatnich dziesięcioleciach. To właśnie w stolicy, Londynie, gdzie koncentruje się większa liczba muzułmanów, a następnie w innych miejscach, takich jak Birmingham, Bradford, Manchester czy Leicester.

Religia ta narodziła się w 622 r. Wraz z głoszeniem proroka Mahometa w Mekce (dzisiejsza Arabia Saudyjska). Pod jego przywództwem i jego następców islam szybko rozprzestrzenił się na całej planecie i jest dziś jedną z religii z największą liczbą wiernych na Ziemi, liczącą 1.900 miliarda ludzi. Ponadto muzułmanie stanowią większość populacji w 50 krajach.

Islam jest religią monoteistyczną opartą na Koranie, której fundamentalną przesłanką dla wierzących jest to, że „nie ma boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem”.

Hinduizm

Następną religią z największą liczbą wiernych jest hinduizm. Podobnie jak w przypadku islamu, imigranci hinduistyczni, którzy przybyli do pracy w Anglii, przywieźli ze sobą swoje zwyczaje i wiarę. Wielu z nich przeniosło się do pracy w Wielkiej Brytanii po uzyskaniu niepodległości przez Indie w 1947 r. I po wojnie domowej na Sri Lance, która rozpoczęła się w latach 80.

Społeczność hinduska jest w Anglii znaczna, dlatego w 1995 roku na północ od stolicy Anglii Neasden wzniesiono pierwszą świątynię hinduską, aby wierni mogli się modlić. Szacuje się, że na świecie żyje 800 milionów Hindusów, będących jedną z najwierniejszych religii na świecie.

Doktryna hinduska

W przeciwieństwie do innych religii, hinduizm nie ma założyciela. Nie jest to filozofia ani jednorodna religia, ale zbiór wierzeń, obrzędów, zwyczajów, kultów i zasad moralnych, które składają się na wspólną tradycję, w której nie ma centralnej organizacji ani zdefiniowanych dogmatów.

Chociaż hinduski panteon ma wielu bogów i półbogów, większość wiernych jest oddana potrójnej manifestacji najwyższego boga znanego jako Trimurti, hinduskiej trójcy: Brahmy, Visnu i Śiwy, odpowiednio stwórcy, obrońcy i niszczyciela. Każdy bóg ma inne awatary, które są reinkarnacją boga na Ziemi.

Budismo

Powszechnie spotyka się także wyznawców buddyzmu w Anglii, zwłaszcza z krajów azjatyckich, które mają wspólną historię z Anglią w wyniku imperium angielskiego założonego na tym kontynencie aż do XX wieku. Z drugiej strony odnotowano również dużą liczbę nawróceń na tę religię z innych wyznań.

Buddyzm jest jedną z największych religii na naszej planecie pod względem liczby wyznawców. Przedstawia ogromną różnorodność szkół, doktryn i praktyk, które według kryteriów geograficznych i historycznych zostały sklasyfikowane w buddyzmie z północy, południa i wschodu.

Doktryna buddyjska

Buddyzm powstał w V wieku pne z nauk przekazanych przez jego założyciela Siddharthę Gautamę w północno-wschodnich Indiach. Od tego czasu rozpoczęła szybką ekspansję w Azji.

Nauki Buddy podsumowane są w „Czterech Szlachetnych Prawdach”, które są jego głównym dogmatem - prawem karmy. Prawo to wyjaśnia, że ​​czyny ludzkie, czy to dobre, czy złe, mają konsekwencje w naszym życiu i w następnych wcieleniach. Podobnie buddyzm odrzuca determinizm, ponieważ istoty ludzkie mogą swobodnie kształtować swoje przeznaczenie na podstawie swoich działań, chociaż mogą odziedziczyć pewne konsekwencje tego, czego doświadczyli w poprzednich żywotach.

Judaizm

Judaizm jest również obecny w Anglii i jest jedną z najstarszych religii na świecie, pierwszą istotą typu monoteistycznego, ponieważ potwierdza istnienie jedynego wszechmocnego i wszechwiedzącego Boga. Chrześcijaństwo wywodzi się z judaizmu, ponieważ Stary Testament jest pierwszą częścią chrześcijańskiej Biblii, a Jezus, syn Boży dla chrześcijan, był pochodzenia żydowskiego.

Doktryna żydowska

Treść jego doktryny stanowi Tora, czyli prawo Boże wyrażone przez przykazania, które dał Mojżeszowi na Synaju. Poprzez te przykazania ludzie muszą rządzić swoim życiem i podporządkować się woli Bożej.