Ciało może mówić poprzez gesty, które są często świadome, a czasem nie. Większość gestów jest uniwersalna, ale niektóre różnią się w zależności od regionu.
W greckie życie codzienne gesty miały szczególne znaczenie symboliczne, które wszyscy rozumieli i były naśladowane przez inne kultury, takie jak Rzymianie.
W czas peryklesów tak jak dzisiejsi Grecy, mówiąc nie, podnosili głowy do tyłu i podnosili brodę.
Kiedy dwoje ludzi spotkało się, aby się przywitać, podnieśli prawe ręce, nie było zwyczaju witać się pocałunkiem.
Uścisk dłoni był uroczystym zobowiązaniem, zwykle zarezerwowanym dla aktów religijnych.
Na razie aprobata w teatrze i na Zgromadzeniu nie uległa zmianie, co przejawiało się oklaskami i wiwatami, kiedy to się nie podobało, rozlegały się gwizdki i niezgodne okrzyki.
Mówiąc, że byli szczęśliwi, pstrykali palcami uniesionymi dłońmi, zamiast wyśmiewać lub wyśmiewać osobę, wskazywaliby je środkowym palcem (środkowym lub większym), a pozostałe palce byłyby zgięte.
Tam, gdzie praktykowano więcej gestów, były rytuaływ religii wypluwano zło lub zły omen.
Jedną z rzeczy, których Grecy nie chcieli pokazywać, była smutna twarz, kiedy płakali lub gdy czuli, że zbliża się śmierć, zasłaniali twarze fałdem sukienki. Zakryli twarze ze wstydu i nie okazując innym smutku.