Można powiedzieć, że plik drzewo jest święte kiedy ma szczególne znaczenie religijne dla miejsca. Niektóre społeczności mają jeden gatunek jako święty, inne społeczności mają inny gatunek.
Istnieją święte drzewa, takie jak Dąb Thora (germański) lub jabłoń w starożytnej Grecji.
Czcząc drzewo, zaczynają powstawać mity i legendy o jego cechach. Obecnie jest bardzo niewiele drzew uważanych za święte, a ich wycinanie jest zabronione.
W Grecji topola była spokrewniona ze zmarłymi, Heracles kiedy zszedł do piekła, nosił koronę zrobioną z liści tego drzewa. Na Odyseja jest symbolem zmartwychwstania. Z drugiej strony topola czarna była poświęcona bogini śmierci Hekate (znacjonalizowanej bogini w mykeńskiej Grecji, związanej z czarami i „Królowej Duchów”).
Cyprys był święty od czasów starożytnych, w Grecja była drzewem śmierci a później był poświęcony Saturnowi, później Plutonowi.
Najad Thyia (jedna z najad ze źródła na Górze Parnas) była matką cyprysów. Drzwi greckich i rzymskich świątyń zostały wykonane z drewna cyprysowego, podobnie jak drzwi Świętego Piotra w Watykanie.
Dąb ostry był świętym drzewem w całym basenie Morza Śródziemnego, mówi się, że Zeus siedział medytując pod jednym z nich.
Jesion był czczony jako symbol boskiej sprawiedliwości.
Daphne została zamieniona w laur, aby uciec przed Apollem, a kiedy się o tym dowiedział, ogłosił, że jest to święte drzewo.
Jabłoń została poświęcona Afrodycie.
Mirt (perfumy) i róża były związane z Afrodytą.
A drzewo oliwne towarzyszyło Atenom i ich przejawom od samego początku.