Jednym z najstarszych miejsc w Grecji jest jaskinia ukryta w zatoce Diros, Grecja kontynentalna. Według archeologów jest to tzw miejsce pochówku najczęściej używany przez cały czas tutaj, na terytorium Grecji, przez co najmniej trzy tysiące lat i od neolitu.
Dziś jaskinia jest wydobywany przez zespół archeologów z greckiego Ministerstwa Kultury i do tej pory wyszły na jaw 170 rytualnych ceramiki i szkieletów w kawałkach. Może to być najważniejsze neolityczne miejsce na kontynencie europejskim lub sam Hades, jeśli ktokolwiek nadal wierzy w to życie pozagrobowe, królestwo zmarłych.
Co myśleli Grecy o śmierci? W zasadzie Grecy byli ludem wspólnotowym, silnie związanym ze swoimi miastami-państwami i obrzędami grupowymi. Jednak tajemnica, którą zakłada śmierć, sprawiła, że wielu z nich szukało odpowiedzi wykraczających poza to, co oferowały te obrzędy, więc w niektórych miejscach opracowano nowe wersje religii skupiające się na badaniu tych "Arkana" nie ma łatwej odpowiedzi.
Religia grecka wiedziała, jak ewoluować w tej dziedzinie poszukiwania przyczyny życia lub przyczyny śmierci i stamtąd zrodziła się idea Hadesu i Królestwa Żywych oraz Królestwa Umarłych rozdzielonych rzeką Éstige. Mieli swoich własnych bogów śmierci, bogów chtonicznyJako Furie, Hermes, Hades, Persefona, ale zostali oddzieleni od bogów olimpijskich, którzy nie mogli odnosić się do zmarłych, ponieważ byli nieśmiertelni, a śmierć była zanieczyszczeniem.
Religia grecka nie przyniosła śmierci zbytniego pocieszenia chociaż w Samotraki chodziło o udzielenie odpowiedzi wiernym. Kiedyś działała tu kapliczka po stronie góry Fengari, naprawdę imponującego miejsca. Dziś jest mało odwiedzany, ale zapiera dech w piersiach i promieniuje mocą, więc jeśli możesz, wybierz się na spacer. Tu odbywały się „misteryjne rytuały”, czyli rytuały tajemne, które obejmowałyby nocną pielgrzymkę do różnych pomników, oświetlanych jedynie pochodniami. Wyobraź sobie: ciemność, muzykę i światło pochodni.