Po drugiej stronie ulicy od Muzeum Archeologicznego w Delfach znajduje się drugi wybieg, którego brakuje większości turystów wybierających się na zorganizowane wycieczki. Ta obudowa jest podzielona na dwie części, a najbliższa to ta, która jest dedykowana sportowi: Siłownia z portykiem.
Ta sala gimnastyczna miała około 7 metrów szerokości i 178,35 metrów długości i została zbudowana z marmuru Poros. Dziś zachował się tylko oryginalny cokół kolumn i niewielka część obwodu obudowy. Jeszcze dalej zobaczymy zadaszony tor szeroki na około 7 metrów, kilka łaźni z czasów rzymskich i palestrę.
Bardzo blisko, rozpoczniemy rozmowę Sanktuarium Ateny Pronaia, zespół budynków, które przybywają z sali gimnastycznej zachowują następującą kolejność: pierwszy to „dom kapłanki” obok fundamentów ostatniej świątyni Ateny zbudowanej w latach 370-360 pne, w stylu doryckim z sześcioma kolumnami z przodu i dwa inne we wnętrzu w stylu jońskim. A dalej widzimy pozostałości tholos datowany na 390 pne, okrągły budynek z 20 kolumnami doryckimi na zewnątrz i 10 wewnątrz, wszystkie wsparte na schodkowym przyczółku.
Dziś z nich wszystkich widzimy tylko trzy podpierające części architrawu i to sprawia, że wyobrażamy sobie jego dawną świetność. Obok znajdują się dwa skarby z kolumnami, jeden joński, drugi dorycki, i naprzeciwko dwóch cokołów, na których kiedyś stał posąg cesarza Hadriana i słynne trofeum delfickie.