Via Egnatia Został zbudowany w 146 rpne przez Rzymian w celu zjednoczenia dawnych kolonii Cesarstwa Rzymskiego, od Morza Adriatyckiego po Bizancjum, w celu promowania komunikacji i handlu. Po drodze przechodzi przez różne miejsca, zaczynając od starożytnej Ilirii, przechodząc przez terytorium Albanii, przez starożytną Republikę Macedonii, Trację, Grecję, docierając do Turcji i przechodząc przez Bałkany. Droga ta była połączona morzem z drogą Appijską.
Został zbudowany przez macedońskiego prokonsula Gaiusa Egnatiusa, od którego wzięła swoją nazwę, w wielu miejscach znajdują się pozostałości po Via Egnatia.
Po drodze przejeżdżał przez bardzo ważne miejsca, takie jak Pella, miasto na wzgórzu, gdzie znajdują się pozostałości drogi, przeszedł przez Edessę, także przez starożytny Orhid, dziś poświęcony jest luksusowej turystyce.
Miasto Kavala to miejsce, w którym zachowały się szczątki Via Egnatia w lepszym stanie.
Droga przebiegała również przez greckie miasto Amfipolis, do którego doszły sąsiednie rządy.
W Macedonii do czasów współczesnych Via Egnatia To była główna droga lądowa do komunikacji z Azją, była to trasa legionów.
Aromani nazywali ją Calea Mare, co oznacza „wielką drogę” i do VII wieku była to trasa łącząca miasta rzymskie i najkrótsze połączenie między Rzymem a Konstantynopolem.
Krążyły tam karawany i kupcy arumuńscy. Trasa ta była kilkakrotnie remontowana i przedłużana i stała się główną trasą Cesarstwa Bizantyjskiego.