Typowe zwyczaje i tradycje Irlandczyków

Irlandia to wspaniały kraj, z wesołymi ludźmi, a przynajmniej bardziej niż Brytyjczycy, rozmowni i hałaśliwi, którzy lubią opowiadać o swoich tradycjach i aby odróżnić się od angielskiego, w rzeczywistości jest dość częstym błędem dla wielu uczniów, którzy są bliscy doskonalenia języka, zakładając, że Irlandia jest częścią Wielkiej Brytanii, jest to zwykle traktowane jako wykroczenie. Bez wątpienia, że sława upartych lub lepszych Innymi słowy, pozostanie wiernym ich zasadom jest dobrze zasłużone.

Potomkowie ludu celtyckiego, silnie wyglądające rude, dominują wśród irlandzkich mężczyzn i kobiet. Wszyscy mówią po angielsku, jest to język urzędowy, ale od 1922 roku także gaelicki, i szacuje się, że prawie połowa populacji potrafi się nim posługiwać, ponieważ jest on obowiązkowy w szkołach. Trzy główne dialekty irlandzkie to Ulster na północy, Munster na południu i Connacht w centralnej i zachodniej części wyspy.  

Ale poza tą cechą samego języka, ten kraj ma wiele innych cech i własnych zwyczajów, które sprawiają, że są rozpoznawane w każdej części świata, to znaczy, kto nie obchodził Dnia Świętego Patryka?

Święty Patryk, zielone święto Irlandii

Kwintesencją świąt w Irlandii jest Święto Świętego Patryka, obchodzone 17 marca każdego roku. W tym dniu każdy ma na sobie coś zielonego, co z drugiej strony jest kolorem, który symbolizuje kraj, oraz koniczynkę. Koniczyna symbolizuje naukę Trójcy Świętej, którą Święty Patryk przyniósł na te ziemie. Przez cały dzień odbywają się niezliczone parady, a wieczorami w pubach imprezy, koncerty, piwa i festyny. Parada w Dublinie w stolicy jest częścią festiwalu, który trwa pięć dni.

Bloomsday, podążając śladami Ulissesa

El Bloomsday to coroczne wydarzenie na cześć Leopolda Blooma, głównego bohatera powieści Jamesa Joyce'a Ulisses. Jest obchodzony każdego 16 czerwca od 1954 r., A ci, którzy go obchodzą, próbują jeść i zjeść to samo, co bohaterowie sztuki, a także organizują spotkania w Dublinie, aby śledzić dokładną trasę akcji. Nie chodzi o to, że jest to bardzo stara tradycja, ale jest już w pełni zasymilowana w życiu Irlandczyków.

Wesela, bardzo piękna tradycja

To bardzo piękna tradycja ceremonie weselne, podczas których pary postanawiają uhonorować starożytny celtycki rytuał łączenia rąk na weselu. Państwo młodzi składają ręce zawiązaną białą kokardą. A ciekawostka, że ​​mówimy, że panna młoda ma na sobie coś niebieskiego, coś nowego, używanego i pożyczonego, jest pochodzenia irlandzkiego.

Inną ciekawostką związaną z irlandzkimi weselami jest to, że kilka dni wcześniej w domu panny młodej będzie gotowana gęś, a na bankiecie państwo młodzi zaczną jeść sól i płatki owsiane, chroniące przed złym okiem.

Elfy i wróżki, krasnale

Jako dobrzy Celtowie, Irlandczycy wierzą we wszystkie siły natury, a także w im krasnoludki, kilku sympatycznych bohaterów popularnego irlandzkiego folkloru. Legenda głosi, że krasnale były w Irlandii przed samymi Celtami, często przybierając postać starców, którzy lubią psoty i robią lub naprawiają buty. Najlepsze jest to, że złapanie jednego doprowadzi cię do jego garnka ze złotymi monetami, wiesz, tego na końcu tęczy.

Hurling, sport dla twardzieli

Inną tradycją i zwyczajem, z których Irlandczycy są bardzo dumni jest el rzucając, 15-osobowy sport drużynowy pochodzenia celtyckiego. Gra się kijami, zwanymi hurley lub camáin, którymi uderza się piłkę, sliotar. Historia gry jest tak stara, że ​​istnieją legendy celtyckiej tradycji, które zawierają historie o tym sporcie, takie jak mitologiczny bohater Cúchulainn. W XIII wieku musiała zostać zakazana z powodu nadmiernej przemocy między graczami. Być może jedną z zasad, która najbardziej przykuwa moją uwagę w tym sporcie, jest to, że w przypadku remisu cały mecz trzeba powtórzyć.

Tradycyjna muzyka i tańce

Nie można zrozumieć życia Irlandczyków bez muzyki i to jest to muzyka ludowa pozostaje żywa iz coraz większą siłą, a jednocześnie towarzyszy jej i karmi się innymi ruchami muzycznymi.

Uważa się, że pieśni i melodie są przodkami i szanowane, chociaż w rzeczywistości wiele ma mniej niż 200 lat, ale istnieje przekonanie, że przeszli przez tradycję ustną.

Chociaż w tradycji muzyki ludowej preferowane jest wykonanie solowe, zespoły lub przynajmniej małe zespoły są prawdopodobnie częścią muzyki irlandzkiej od połowy XIX wieku, ale jest to punkt, w którym eksperci nie przechodzą do interesów.

Mam nadzieję, że te zwyczaje i tradycje pomogły Wam dowiedzieć się trochę więcej o „kraju, w którym zawsze pada” i zgodnie z irlandzką logiką, jeśli pada, można zrobić tylko dwie rzeczy: albo pójść do pubu, albo na zakupy . Jeśli zdecydujesz się na to drugie, na szczególną uwagę zasługuje sweter Aran i oryginalne wisiorki na bazie torfu.