Od tamtej pory minęło już ponad sto lat ostatnie wilki które zamieszkiwały góry Japonia Wymarli. Zwierzęta te przyprawiały o ból głowy rolników, którzy nie wahali się przed zastosowaniem najszybszych metod, aby położyć im kres na stałe. To był koniec Wilk japoński, podgatunek szary Wilk w tym były dwie rasy: Honsiu Wolf i Wilk Hokkaido.
Różne muzea w różnych częściach Japonii prezentują wypchane okazy tych zwierząt. To pozwala nam dzisiaj zorientować się, jak wyglądały te japońskie wilki, które religia Shinto kojarzyła z duchami gór.
Dwa gatunki wilka japońskiego
Dwa to gatunki szarego wilka, które zamieszkiwały kraj wschodzącego słońca. Najbardziej rozpowszechniony był Honsiu Wolf, który mieszkał na wyspach Honsiu, Shikoku i Kyūshū. Drugi, Wilk Hokkaido, był gatunkiem endemicznym występującym w północnych regionach archipelagu japońskiego.
Wypchany Wilk Honsiu w Tokijskim Muzeum Przyrody i Nauki
Honsiu Wolf
Jest również znany jako wilk japońskichociaż jego nazwa naukowa to Canis lupus hodophilax. Był znacznie mniejszy niż pozostałe wilki szare na świecie, z wysokością w kłębie 56-58 cm.
Niekontrolowany wzrost populacji wilków w Japonii w XIX wieku stał się problemem narodowym. Wilki, coraz bardziej odważne i agresywne, nie tylko atakowały zwierzęta, ale także powodowały śmierć wielu chłopów. Wilk z Honsiu, który zawsze atakował w grupie, stał się znany jako „Zabójca mężczyzn”.
W To była Meiji (1868-1912) organizowano duże polowania na wilki, aby zapewnić bezpieczeństwo terenom wiejskim. Stosowano w nich coraz bardziej wyrafinowaną broń i skuteczniejsze metody.
Ostatni wilk Honsiu został schwytany i zabity 23 stycznia 1905 roku w małej wiosce Higashiyoshino, w prefekturze Nara.
Nadziewane okazy wilka Hokkaido
Wilk Hokkaido
On też zadzwonił Ezo Wolf (canis lupus hattai)mieszkał w zimnych górach wyspa hokkaido i na wyspie Sachalin, dziś pod władzą Rosji. Rasa ta była większa niż Honshu Wolf i morfologicznie bliższa szarym wilkom z Ameryki Północnej niż Azjatom.
Wilk był czczony jako bóg przez Ainu, rdzenną grupę etniczną na wyspie Hokkaido. Sami myśliwi nie tylko unikali polowań, ale nawet dawali im jedzenie.
Jednakże, podobnie jak w przypadku Wilka Honsiu, era Meiji rozpoczęła systematyczne prześladowania i unicestwienie wilka Hokkaido, uważanego za „szkodliwe zwierzę” i zagrożenie dla nowego przemysłu hodowlanego. Po zapytaniu o opinię amerykańskich farmerów, wilki były zatruty strychniną a gatunek wymarł.
Pomnik świętego wilka przy wejściu do świątyni Musashi Mitake w Ōme w Tokio
Powrót wilka japońskiego
Czy wszystkie japońskie wilki naprawdę wyginęły? W kraju jest wielu ludzi, którzy myślą inaczej.
Od oficjalnej daty śmierci ostatniego wilka w Japonii wielu świadków twierdzi, że widzieli okazy tego zwierzęcia w różnych częściach kraju. Najbardziej znanym przypadkiem jest alpinista Hiroshi yagi, który w 1996 roku twierdził, że miał kilka spotkań z tymi zwierzętami w Park Narodowy Chichibu Tama Kai, niedaleko Tokio.
Gdyby to była prawda, mielibyśmy do czynienia z przypadkiem „Zwierzę Łazarz”, która jest nazwą gatunku znajdującego się na długiej liście wymarłej fauny i którego fizyczne dowody na ich przetrwanie znaleziono a posteriori. Jednak jedynym dowodem jest kilka niewyraźnych zdjęć, ale nie zrobiono tego na zdjęciach.
Wygląda na to, że w dzisiejszych czasach wielu Japończyków nadal trzyma się starych wierzeń. postać wilka, bardzo ważne w ramach Mitologia japońska. Ci ludzie są niechętni do zaakceptowania, że dwa gatunki wilków japońskich wymarły i że być może naukowcy ukrywaliby rzeczywistość, aby przyznać, że wilki istniały przynajmniej przez jakiś czas po uznaniu ich za zaginionych. Prawda jest taka, że poza tym kulturowym tabu wyginięcie wilka japońskiego jest powszechnie akceptowanym faktem.