Kondor z Andów, narodowy ptak

El Kondor z Andów Jest to jedno z najbardziej charakterystycznych zwierząt w Ameryce Południowej. Ten majestatyczny ptak jest pełen symboliki i jest uważany za narodowego ptaka w następujących krajach: Boliwia, Chile, Ekwador, Peru i Kolumbia.

Ponadto kondor występuje w tarczach różnych prowincji tych krajów, a także w emblematach instytucji takich jak np. Policja w PeruThe Narodowy Uniwersytet Meksyku (Kret Uniwersytet w Mendozie w Argentynie.

Fascynacja ludzi tym wspaniałym ptakiem sięga daleko wstecz. Na przykład, incas wierzyli, że kondor jest nieśmiertelny. Inne legendy przedhiszpańskie przedstawiają kondora jako magiczne i mądre zwierzę że gdy zbliża się moment jego śmierci, poleci na szczyt góry, zamknie skrzydła i wpadnie w pustkę, aby wypełnić cykl życia.

Zarówno wcześniej, jak i teraz Condor de los Andes to symbol władzy i inteligencji. Narody andyjskie uważały je za zwierzę, które w zależności od przypadku miało szczęście lub pecha. Niektórzy nawet wierzyli, że to on jest odpowiedzialny za „wstawanie słońca” na początku każdego dnia.

Charakterystyka kondora z Andów

opis

El sęp Gryphus (taka jest naukowa nazwa Condor de los Andes) jest jeden z największych ptaków latających na świecie. Dorosłe osobniki mają około 140 cm wysokości, a ich rozpostarte skrzydła osiągają długość prawie trzech metrów. Ważą od 12 do 15 kg.

Wyróżnia się nagą czerwonawą głową zwieńczoną grzebieniem u samców). Jego dziób jest haczykowaty i bardzo ostry. Ma czarne upierzenie, chociaż wokół szyi ma rodzaj kołnierza z delikatniejszych białych piór.

comportamiento

Kondor może latać na dużych wysokościach, powyżej 6.500 metrów nad poziomem morza. Z tego powodu tak jest doskonale przystosowane do życia w najwyższych rejonach Andów. W rzeczywistości można go znaleźć na zachodnich obrzeżach kontynentu południowoamerykańskiego, a także w regionie Patagonii, na południe od Chile i Argentyny.

Ten ptak żywi się głównie padliną, chociaż czasami może polować na małe ssaki. Gniazduje zwykle w zagłębieniach i zagłębieniach najbardziej niedostępnych części gór.

Chociaż zwykle skupiają się w grupach, aby chronić się przed wiatrem i deszczem w tak zwanych „grzędach”, kondory są samotnymi zwierzętami. Są monogamiczni i utrzymują tego samego partnera przez całe życie. Jego cykl rozrodczy jest długi (z okresem inkubacji wynoszącym prawie dwa miesiące), a samice składają tylko jedno jajo.

Zagrożonych gatunków?

Według szacunków Międzynarodowe życie ptakówświatowa populacja kondora z Andów to około 6.700 osobników. Największe kolonie znajdują się w północnej Argentynie, liczące około 300 dorosłych osobników.

Główne zagrożenia

Łączna liczba tych ptaków nieprzerwanie spada od XIX wieku do dnia dzisiejszego. Przekonanie, że kondory andyjskie karmione polując na najmniejsze młode krowy, owce i inne zwierzęta domowe, jest przyczyną ich masowe polowanie y zatrucie przez farmerów z Ameryki Południowej od dziesięcioleci.

Inne powody, które zmotywowały to masowe polowanie, opierają się na popularnych przekonaniach, że przypisują terapeutyczne lub magiczne moce określonym częściom anatomii kondora.

Z drugiej strony systematyczne niszczenie siedliska kondorów doprowadziło ten gatunek do sytuacji ekstremalna podatność. Mimo wszystko Condor de los Andes jest dzisiaj Zagrożone gatunki, zwłaszcza w niektórych krajach, takich jak Kolumbia.

Projekty konserwatorskie

Obecnie trwają różne programy ochrony tego gatunku, które działają w ponowne wprowadzenie na wolność kondorów wyhodowanych w niewoli. Projekty te były realizowane w ostatnich latach w Argentynie, Wenezueli i Kolumbii.

Na uwagę zasługuje również rozszerzenie Projekt ochrony kondorów andyjskich (PCCA)zorganizowane przez zoo w Buenos Aires, Fundację Temaikén i Fundación Bioandina Argentina. Praca tych organizacji koncentruje się na ochronie gatunku i jego środowiska w argentyńskiej prowincji Córdoba.