Były klasztor San Nicolás de Bari w Oxtotipac, Otumba, Jest to dzieło o szczególnej architekturze, które zaskakuje zwiedzającego.
Wzniesiony przez braci mniejszych, najbardziej wyróżnia się krużganek, który w odróżnieniu od innych o imponującej wysokości, Wyróżnia się bardzo małymi wymiarami.
Ta cecha skłania do pytania o powód jego niewielkich rozmiarów, czy bracia lub budowniczowie byliby krasnoludami? Czy jest to kwestia ubóstwa franciszkańskiego? Czy cierpieli z powodu braku materiałów lub siły roboczej? Czy powinny być dostosowane do proporcji platformy przedhiszpańskiej, na której została zbudowana? Czy w przepastnym podłożu było mało miejsca na fundamenty?
Wiadomo, że miejsce to nie było stałym domem dla braci, którzy przyjeżdżali tylko na uroczystości liturgiczne i nie potrzebowali dużo miejsca, aby odpocząć lub spędzić noc.
Pierwsi bracia franciszkanie przybyli około 1527 roku, ale uważa się, że dopiero w połowie tego wieku rozpoczęto budowę kompleksu.
Były klasztor San Nicolás Oxtotipac to klejnot kolonialny uważany za wyjątkowy w Republice Meksykańskiej ze względu na swoje wymiary: można podnieść ramię i dotknąć belek stropowych, oprócz wejścia do jego pokoi trzeba schylić się ze względu na niewielki rozmiar jego drzwi i ciasność schodów wywołują szczególne wrażenie, czyniąc je innym, wyjątkowym miejscem.
Ich obecność na miejscu świadczy o tym, że powstała tam fundacja franciszkańska, która miała zastąpić pogańskie centrum ceremonialne, co jest zjawiskiem bardzo rozpowszechnionym w procesie ewangelizacji.
Zdjęcie: Dawny klasztor San Nicolás de Oxtotipac
to nie jest obraz byłego klasztoru oxttipac
Ten robi (dzięki Blue)