Od wczesnego średniowiecza region Niderlandy Nie tylko ugruntował swoją pozycję jako jeden z najlepiej prosperujących obszarów w Europie, ale także, paradoksalnie, jako jeden z najbardziej niestabilnych politycznie. Wielokrotnie ambicje królów Francji i cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego groziły przyłączeniem go do regionu.
W XVI wieku imperialistyczne wpływy wygrały grę; Holandia została częściowo włączona przez więzi dynastyczne do rozległego imperium Habsburgów. To wbrew panowaniu Habsburgów w 16 roku zbuntowały się w większości protestanckie północne prowincje Holandii, na czele z Wilhelmem Orańskim i Nassau.
Walka o niepodległość, która trwała do 1648 r., Przyniosła również znaczący wzrost potęgi morskiej Holandii (zjawisko to nie zostało w zadowalający sposób wyjaśnione przez historyków), ponieważ skonfiskowano wiele posiadłości hiszpańskich i portugalskich w Nowym Świecie i Azji Wschodniej.
XVII wiek, tak zwany „złoty wiek”, również był świadkiem rozkwitu sztuki i kultury, które umieściły ten mały, ale zamożny kraj na czele europejskiej kultury. W 17 r. Wilhelm III Orański również został królem Anglii, chociaż stowarzyszenie zostało rozdzielone po jego śmierci w 1689 r. W XVIII wieku potęga Niderlandów podupadała i w 1702 r. Została ona wchłonięta przez imperium Napoleona. cały obszar Niderlandów został ponownie zjednoczony na krótko (18-1810).
W 1848 r. Zmieniono konstytucję, pozostawiając monarchie jedynie ograniczone uprawnienia. Holandia nie brała udziału w I wojnie światowej, ale bardzo ucierpiała w wyniku nazistowskiej inwazji w 1940 r. Powojenna holenderska dyplomacja skupiła się na zwiększaniu jedności europejskiej.
Wysiłki te osiągnęły punkt kulminacyjny w 1957 roku, kiedy Holandia stała się jednym z sześciu członków założycieli Wspólnoty Europejskiej. W drugiej połowie 1991 r. Holendrzy sprawowali prezydencję w KE i byli odpowiedzialni za organizację kluczowego szczytu w Maastricht w grudniu 1991 r., Który miał zadecydować o przyszłości integracji UE z polityką gospodarczą i walutową, a także innymi obszarami. .
Ogólnie rzecz biorąc, Holendrzy to entuzjastyczni Europejczycy, a ich interesy dotyczą głównie kolonialnych posiadłości na Karaibach (Antyle Holenderskie, Surinam) i Indiach Wschodnich.
nos