Wspaniałe sale główne znajdują się na parterze obszernego pałacu. Wokół Marmurowego Dziedzińca znajdują się prywatne pokoje króla i królowej: od strony ogrodu sale reprezentacyjne, w których toczyło się oficjalne życie dworu, bogato zdobione przez Charlesa Le Bruna kolorowymi marmurami, kamiennymi rzeźbami i drewnem, malowidłami ściennymi, aksamitami oraz meble ze srebra i złota.
Począwszy od sali Herkulesa, każda sala stanowa poświęcona jest bóstwu olimpijskiemu. Największy blask oferuje Sala Lustrzana, w której 17 z nich ukazuje się przed wysokimi, łukowymi oknami.
Niektóre z pomieszczeń, które możemy znaleźć to: Salo ndu Sacre, Biblioteka Ludwika XVI, Sala Apollo, Gabinet Rady, Sala Wojenna, kaplica królewska i sala Wenus.
Pościg królowej: 6 października 1789 r. Plebs paryski wtargnął do pałacu w poszukiwaniu pogardzanej Marii Antoniny. Królowa wstała zaniepokojona z łóżka i pobiegła do przedpokoju znanego jako Oeil-de-Boeuf, aby ogłosić się w sypialni króla, podczas gdy tłum próbował wejść do pokoju. Jestem więc bezpieczny, przynajmniej do następnego tygodnia, kiedy ona i król zostali przeniesieni do Paryża przez entuzjastyczny i triumfujący tłum.