El Klasztor Trójcy i św. Sergiusza znajduje się w mieście Sergiyev Posad, 70 km od Moskwa, wymieniony jako ważny ośrodek duchowy Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
W 1476 roku Iwan III zaprosił kilku nauczycieli do budowy kościoła. Ta budowla jest jednym z nielicznych zachowanych przykładów rosyjskiego kościoła pokrytego dzwonnicą. We wnętrzu widać pierwsze ślady użycia płytek do dekoracji.
W XVI wieku Bazyli III dodał aneks Nikona i namiot Serapiona, w którym pochowano kilku uczniów Sergiusza. A budowa sześciokolumnowej katedry, która została zamówiona przez Iwana Groźnego w 16 roku, zajęła 26 lat.
Katedra jest znacznie większa niż jej model i jej imiennik na moskiewskim Kremlu. Wspaniały ikonostas z XVI-XVIII wieku przedstawia arcydzieło Simona Uszakowa, ikonę Ostatniej Wieczerzy. Ściany wewnętrzne zostały pomalowane niebiesko-fioletowymi freskami przez zespół mistrzów jarosławskich w 16 r. W skarbcu pochowano Borysa Godunowa, jego rodziny i różnych patriarchów z XX wieku.
Gdy klasztor stał się jednym z najbogatszych właścicieli ziemskich w Rosji, stopniowo wyrósł na nowoczesne miasto Siergijew Posad, które w czasach radzieckich było znane jako Zagorsk.
Tuż przed murami klasztoru znajduje się klasztor św. Paraskewy, wśród którego budynków nadal widoczny jest kościół św. Paraskewy z 1547 r., Kościół wstępu (1547 r.) Oraz XVII-wieczna kaplica przy studni św. Paraskewy.
W 1550 roku drewnianą palisadę otaczającą krużganek zastąpiono kamiennymi murami o długości 1,5 km z 12 wieżami, co pomogło klasztorowi przetrwać 16-miesięczne oblężenie Polski w latach 1608-1610. Dziurowa muszla na drzwiach katedry zachowała się jako pamiątka po nieudanej lokacji Władysława IV w 1618 roku.
W XVII wieku do klasztoru Świętej Trójcy dobudowano liczne budowle, w tym niewielki barokowy pałac patriarchów, znany z luksusowych wnętrz oraz pałac królewski z fasadami pomalowanymi według oryginalnego projektu.