El Pałac Marmurowy To wyjątkowy zabytek architektury drugiej połowy XVIII w. Zbudowany na miejscu Stoczni Pocztowej Piotra Wielkiego stał się wspaniałym miejscem do zwiedzania miasta. Petersburg.
Budowa pałacu, rozpoczęta w 1768 r., Trwała 17 lat i zakończyła się w 1785 r. Głównym materiałem budowlanym do dekoracji zewnętrznej i wewnętrznej budynku był kamień naturalny: granit i marmur w różnych kolorach, które nadają pałacowi oryginalności. unikatową, a później nazwano Pałac Marmurowy.
Pałac Marmurowy zaskakuje luksusem, wspaniałością wnętrz i pięknem dekoracji rzeźbiarskiej i malarskiej. Jednak pierwszy właściciel pałacu Grigorij Orłow nie widział jego świetności. Zmarł w 1783 r., Kiedy nie ukończono dekoracji wnętrz pałacu.
Dopóki Katarzyna II nie kupiła go od spadkobierców Grigorija Orłowa i podarowała go swojemu wnukowi Wielkiemu Księciu Konstantynowi Konstantynowiczowi z okazji jego ślubu z księżną Julianą Henriettą z Saxe-Coburg-Saalfeld. Przyjęła wschodnie chrześcijaństwo i otrzymała imię Anna Fedorovna.
Następnie w 1832 roku cesarz Mikołaj I podarował Pałac Marmurowy swojemu drugiemu synowi, Wielkiemu Księciu Konstantynowi Nikołajewiczowi. Najpełniejsze prace rekonstrukcyjne związane z nazwiskiem Aleksandra Brulłowa trwały od 1848 do 1851 roku. Nie miał wyboru: odnowić lub przebudować pałac.
Mimo ciągłych prac remontowych budynek stanowił konstrukcję niebezpieczną; zachowaną dekorację, w tym płótna drzwiowe i parkiet, rozebrano w 1830 r. Architekt wybrał zachowanie zewnętrznej elewacji pałacu, remontując wnętrza sal reprezentacyjnych Pałacu Marmurowego, w których preferował późnorenesansowy, gotycki, rokoko i klasycyzm.