Rosyjskie instrumenty muzyczne

Bałałajka

Jest to bardzo popularny w Rosji strunowy instrument muzyczny z charakterystycznym trójkątnym korpusem i trzema strunami. Rodzina instrumentów bałałajka obejmuje instrumenty o różnych rozmiarach, od najwyższego do najniższego, prima bałałajka, druga bałałajka, bałałajka alt, bałałajka bas i bałałajka kontrabas. Wszystkie mają trzy twarze, korpusy lub wierzchołki jodły świerkowej, kłody wykonane z 3-9 kawałków drewna zwykle wykonanych z klonu, zwykle zawieszane na trzech sznurkach.

Na bałałajce prima gra się palcami, sekundą i altem, palcami lub kostką, w zależności od odtwarzanej muzyki, a basy i basy (wyposażone w wysuwane nóżki spoczywające na ziemi) - skórą kolce.

Hudok

Jest to starożytny orientalny słowiański instrument muzyczny smyczkowy, na którym gra się smyczkiem. Gudok normalnie miał trzy struny, dwie z nich strojone unisono i grające jako dron, a najwyższa trzecia dostrojona jako piąta.

Wszystkie trzy struny znajdowały się na mostku w tej samej płaszczyźnie, dzięki czemu jeden smyczek mógł wydać cały dźwięk w tym samym czasie. Czasami gudok miał również kilka sympatycznych strun (do ośmiu) na płycie rezonansowej. To sprawiło, że gudok brzmiał ciepło i bogato.

gusli

Jest to najstarszy instrument smyczkowy szarpany. Jego dokładna historia jest nieznana, ale mogła wywodzić się z bizantyjskiej formy greckiego kythare, która z kolei wywodzi się ze starożytnej liry. Ma krewnych na całym świecie - kantele w Finlandii, Kannel w Estonii, Kankles i kokle na Litwie i Łotwie.

Oprócz tego w krajach arabskich możemy spotkać kanun, w USA harfę, jest też spokrewniony z takimi starożytnymi instrumentami jak chiński Zheng Gu, który ma tysiącletnią historię i jest związany z japońskim pokrewieństwem koto.

Rosyjska gitara

Jest to siedmiostrunowa gitara akustyczna, która przybyła do Rosji pod koniec XVIII i na początku XIX wieku, prawdopodobnie jako ewolucja cytry, kobzy i torbanu. W Rosji znana jest jako gitara semistrunnaya, co oznacza „siedem strun”.