Syberyjska tajga

Tajga lub las borealny to słowo używane do określenia pewnego ekosystemu, obejmującego duże masy lasów iglastych, które rozciągają się przez najbardziej wysunięte na północ regiony planety, na granicy Arktyki.

Słowo tajga jest rosyjskie, chociaż pochodzi z język yakuta, używany przez różne syberyjskie plemiona tureckie. Jego znaczenie to „niezamieszkane terytorium” lub „terytorium leśne”. Chociaż koncepcje mogą wydawać się semantycznie różne, z punktu widzenia koczowniczego społeczeństwa pasterskiego są praktycznie takie same.

Obszary geograficzne tajgi obejmują trzy kontynenty: Stany Zjednoczone Ameryki, Specjalnie w Kanada, Północna Europa y Syberia, w Rosji. Tam te krajobrazy ogromnych i dzikich lasów nabierają większego majestatu. Generalnie mówiąc o tajdze, bez wątpienia mówi się o tajdze syberyjskiej, najbardziej autentycznej tajdze.

Ten niekończący się las ciągnie się przez tysiące kilometrów bez przerwy (około 7.000 km ze wschodu na zachód), przez góry, równiny i bagna. Niektóre z drzewostanów syberyjskiej tajgi należą do najstarszych na świecie.

Zachodniosyberyjska tajga

La zachodnia tajga syberyjska Jest to duży las ciągnący się nieprzerwanie między Ural i Rzeka Jenisej. Jest to gigantyczny, praktycznie dziewiczy las o powierzchni około 1.670.000 XNUMX XNUMX kilometrów kwadratowych.

Cały ten region jest praktycznie niezamieszkany, chociaż w południowych granicach lasu znajdują się duże i ważne miasta, takie jak Jekaterynburg, gdzie mieszka około 300.000 100 osób. Na północy, po pasie przejściowym około XNUMX kilometrów, tajga ustępuje tundra.

Ze względu na szerokość geograficzną klimat syberyjskiej tajgi jest głównie zimna. Znany jest jako klimat borealny, charakteryzujący się krótkimi, bardzo suchymi latami i długimi, surowymi zimami. Średnie temperatury latem zwykle nie przekraczają 18-19º C, natomiast zimą spadają do -30º C. Średnie opady wynoszą 450-500 mm rocznie.

Wśród najważniejszych obszarów chronionych w regionie należy wymienić Rezerwaty przyrody Denezhkin Kamen, Ilmen, Sosva, Pripyshminskiye Bory i Yugansky. Te rezerwy są znane w Rosji pod tym terminem zapovednik, co oznacza „zawsze dziki obszar”.

Typowa roślinność syberyjskiej tajgi

Głównymi gatunkami drzew tajgi syberyjskiej są drzewa iglaste, wysoki i zimozielony. W regionach północnych są bardzo powszechne modrzewie, jodły, świerki i czarne sosny. Z kolei na południu drzewa iglaste mieszają się z innymi gatunkami drzew liściastych, np klony, brzozy, jesiony, wierzby y Dęby.

Korony drzew, wysokie i grube, nie przepuszczają światła słonecznego, dlatego rosną przede wszystkim przy gruncie porosty i mchySzacuje się, że prawie 40% gleby w tajdze jest zalane. W tych bardziej wilgotnych strefach występuje wiele torfowisk. Na południowy zachód od regionu znajduje się Vasyugan Swamp, jedno z największych bagien na świecie, którego torf rozciąga się na głębokość ponad 2 metrów. W marginalnych obszarach północy, pozbawionych drzew, grunt jest zamrażany przez zmarzlina.

W tajdze syberyjskiej, szczególnie na południu, występują również krzewy typowe dla lasów mieszanych. Do najbardziej znanych roślin jagodowych należą agrest, żurawiny, maliny arktyczne lub szakłak. Wiosną, po usunięciu śniegu, pojawiają się białe rośliny kwitnące.

Fauna tajgi

Wielkie lasy tajgi są siedliskiem wielu różnorodnych gatunków zwierząt. Wśród ssaków spotykamy liczne gatunki roślinożerców, jak np reno, jeleń lub łoś. Jest też wiele gryzoni z gatunku zając białyThe marta i norki do różnych gatunków wiewiórki, króliki i myszy.

Głównymi roślinożercami są lobo, zorro, ryś i łasica. Zasługuje na osobny rozdział niedźwiedź brunatny, jedno z najbardziej reprezentatywnych zwierząt fauny tajgi syberyjskiej.

Wśród ptaków należy wyróżnić niektóre ptaki drapieżne, takie jak halcón, Orzeł i sowa polarna. Na obszarach najbardziej wysuniętych na południe zamieszkują również cietrzew oraz liczne gatunki ptaków leśnych, m.in. wróbel lub Pájaro Carpintero. Ze względu na zimny klimat tych regionów gady są mniej powszechne, chociaż niektóre gatunki jaszczurki i żmije.

Duża liczba zwierząt przeżywa długą, mroźną i śnieżną zimę syberyjskiej tajgi, przyjmując stan anabioza (w przypadku bezkręgowców) lub hibernación (podobnie jak niektóre ssaki, takie jak niedźwiedź brunatny czy wiewiórka). Ptaki „uciekają” przed surowymi warunkami klimatycznymi, migrując na południe.