Dyskutować szlachta we Włoszech Jest to trochę rozproszone, bo trzeba pamiętać, że do zjednoczenia w jednym królestwie włoska geografia była garstką odrębnych stanów, które miały różne królewskie rody. Nad nimi władzę sprawowali na przykład królowie Hiszpanii, królowie Obojga Sycylii, Sardynii, Świętego Cesarstwa Rzymskiego, książęta Toskanii i Parmy, papieże i dożowie Genui i Wenecji.
Jeśli mówimy o suwerennych domach we Włoszech, mówimy o rodzie Sforzy, rodu Visconti, rodu Sabaudzkiego, rodu Farnese, rodu Medyceuszy, rodu Gonzagi, rodu Wschodu i Burbonów. Jakie mieli tytuły? Otóż od książąt i książąt, poprzez markizy, hrabiów, baronów, patrycjuszy i inne tytuły feudalne. Powiedzmy, że w tytułach też nie było zbyt wiele zgodności. Kiedy zjednoczenie miało miejsce w 1870 r., Ród Sabaudzki próbował zjednoczyć, połączyć różne szlachty i tytuły, ale zgodnie z prawem nie było to w stanie tego zrobić, ponieważ wiele rodzin przylgnęło do swoich tytułów siłą, chociaż dynastie przyznające dynastie już nie istniały.
Prawda jest taka, że sprawa szlachty włoskiej wcale nie jest prosta, bo taka sytuacja oznacza, że z jednej strony jest szlachta włoska, az drugiej szlachta rzymska. Papieże przez stulecia rozdzielali tytuły i przysługi, a wiele rodzin pozostało zjednoczonych z Watykanem, a w czasie zjednoczenia doszło nawet do trudnych przejść, ponieważ oznaczało to koniec Państwa Kościelnego. Stamtąd narodziło się wezwanie czarna arystokracjaza opłakiwanie tej sytuacji.