Amapá Jest to jeden ze stanów Brazylii, położony na skrajnej północy, graniczący od północy z Gujaną Francuską i Surinamem. Na wschodzie znajduje się Ocean Atlantycki, a na południu i zachodzie brazylijski stan Pará.
Ujście rzeki Oiapoque, niegdyś uważane za najbardziej wysunięty na północ punkt Brazylii, znajduje się na północnym krańcu brazylijskiego wybrzeża. Dominującą cechą regionu - 90 procent całkowitej powierzchni - jest las deszczowy Amazonii.
70% jego terytorium zajmują niezbadane lasy. Do stolicy stanu i największego miasta Macapá można dotrzeć statkiem lub samolotem.
historia
W epoce kolonialnej, 1637-1654, kiedy to połączyło się z Kapitanem Para, był to Kapitan Przylądka Północnego, a region został najechany przez Anglików i Holendrów, zostali odepchnięci przez Portugalczyków.
Traktat z Utrechtu z 1713 r. Ustanowił granice między kolonią Brazylii i Gujany Francuskiej, ale Francuzi ich nie przestrzegali. W XVIII wieku Francja odzyskała kontrolę nad tym obszarem. Ten spór trwał do 18 roku.
Wraz z odkryciem złota i rosnącą wartością gumy na rynku międzynarodowym w XIX wieku, populacja obcych w Amapá wzrosła, a spór terytorialny z Francją został zaostrzony.
1 grudnia 1900 roku Komisja Arbitrażowa w Genewie scedowała posiadanie terytorium Brazylii, które włączyło je do stanu Pará, pod wspólną nazwą Araguari (nazwaną tak od rzeki o tej samej nazwie). Stało się terytorium federalnym Amapá w 1943 roku.
Odkrycie bogatych złóż manganu w Serra do Navio w 1945 roku zrewolucjonizowało lokalną gospodarkę. Amapá uzyskała status państwa dopiero 5 października 1988 r., W czasie promulgacji nowej konstytucji Brazylii.
Większość terytorium Amapá pokryta jest lasem tropikalnym, a pozostałe obszary pokryte są sawannami i równinami.
Na wybrzeżu Amapá prawie nietknięte plaże mieszają się z bagnami, tworząc największą reprezentację tego biomu w Brazylii. Ta mieszanka soli i słodkiej wody jest idealna do reprodukcji łańcucha pokarmowego dla różnych gatunków zwierząt.