Żadna starożytna cywilizacja nie szanowała kobiet tak bardzo, jak w starożytnym Egipcie. Tam oczywiście mieli obowiązki do spełnienia, ale były one konieczne do osiągnięcia równych praw między ludźmi obojga płci. Mężczyźni też mieli swoją rolę. Nie było to postrzegane jako coś złego ani negatywnego: wręcz przeciwnie. W dzisiejszej cywilizacji dość powszechne jest występowanie konkurencji i właśnie z powodu tej „rywalizacji” możemy znaleźć się w dyskusjach lub w poważnych konfliktach. Wydarzenia te, niestety dziś tak częste, nie zdarzały się tak często lub miały taką intensywność jak w czasach współczesnych.
Egipcjanie wierzyli, że istnieje Porządek (nazwany na cześć bogini Maat) i Chaos (który nazwali Setem). Po to aby, kobiety mogą być boginiami. Ale jest jeszcze więcej ...
Chociaż zwykle tylko mężczyzna mógł zostać faraonem, a ta kobieta mogła tylko aspirować do bycia współregentką, faktycznie było kilku faraonów. Kobiety, którym udało się zasiąść na tronie gubernatora i być szanowanym przez swój lud. Dziś znamy ich jako Hatszepsut, Nefertiti i odległą Kleopatrę. Było ich więcej, ale są to troje, z których znaleziono więcej szczątków, o których można było dowiedzieć się więcej szczegółów z ich życia.
Wszyscy trzej mają podobną historię. Faraon umiera bezdzietnie lub z synem zbyt młodym, by rządzić. Potem poślubia swoją siostrę lub przyrodnią siostrę królewskiej krwi, która w końcu zostawia w tle, kto powinien być władcą, być tym, który w końcu nosi koronę, która jednoczy Dwie Krainy: Górny i dolny Egipt.
Ale porozmawiajmy trochę o kobietach, które mieszkały na wsi. Oni, wraz z tymi z królewskiej krwi, mogli posiadać majątek, a nawet rozwieść się jeśli przestanie kochać swojego męża. Pracowała razem z mężczyzną na polach, oprócz tego, że była odpowiedzialna za karmienie tych wspaniałych robotników, którzy zbudowali cenne i tajemnicze pomniki, które przetrwały do dziś.