La kobra egipska miał duże znaczenie w Starożytny Egipt, gdzie był używany jako symbol faraona, a także reprezentował bogini Wadjet. Kiedy inne węże reprezentowały mitycznego węża Apophisa, kobra symbolizowała Słońce.
Apophis lub Apep, w mitologii egipskiej reprezentował w mitologii złe moce Duat i ciemność. Był to gigantyczny i niezniszczalny wąż, którego funkcją było przerwanie podróży w godzinach nocnych słonecznej łodzi pilotowanej przez Ra, aby uniemożliwić mu dotarcie do nowego dnia. W tym celu mógł użyć różnych metod: zaatakował łódź bezpośrednio lub wiercił się, chcąc spowodować powstanie ławic w miejscu, gdzie statek osiadł na mieliźnie. Jego celem było złamanie Maat, „kosmiczny porządek”.
Egipcjanie wierzyli, że kiedy niebo zabarwiło się na czerwono, było to spowodowane ranami zadanymi Apophisowi. Zinterpretowali również, że zaćmienia były wynikiem ich interwencji w walce w Duat.
Wszystkie węże uważano za święte, a reinkarnacja Apofisa, z wyjątkiem kobry, reprezentowała Słońce. W Egipcie kobra była również symbolem zmartwychwstania, uznawana powszechnie za opiekuńcze zwierzę faraonów.