Tradycyjne gitary kubańskie: kubańskie tres

Pierwszą rzeczą, którą należy zrozumieć na temat trzy kubańskie jest to, że jest to instrument rytmiczny. Chociaż wygląda jak gitara, w rzeczywistości gra na niej jest rytmiczna z liniami melodycznymi.

Ten instrument składa się z trzech rzędów oktawy podwójnych strun w co najmniej jednym porządku. Jego akordy w wielu stylach wzmacniają linię melodyczną tercji lub szóstki powyżej, dodając rytmiczne wypełnienia pomiędzy nimi.

Jego początki sięgają XVI wieku, kiedy to Hiszpanie sprowadzili swoje instrumenty strunowe na Karaiby. Jednym z tych instrumentów był Vihuela prekursor współczesnej gitary. Podczas gdy lutnia była popularnym instrumentem w XVI wieku, Hiszpanie skojarzyli ją z Maurami i wymyślili własny instrument szarpany.

Vihuela składała się z 4 podwójnych strun (8 strun, ale tylko 4 różne nuty). Te podwójne struny są często nazywane „kursami”. Dany kurs składa się z dwóch lub więcej strun strojonych do tej samej nuty w unisono lub oktawach. Kubańskie tres ma trzy „kursy” (stąd nazwa). Czasami każdy kurs składa się z trzech strun zamiast dwóch, co daje łącznie dziewięć strun.

Należy dodać, że szarpane na Karaibach instrumenty strunowe były prawdopodobnie replikami hiszpańskich gitar. Z biegiem czasu tubylcy wypracowali własną, odrębną formę, która stała się głównym instrumentem towarzyszącym śpiewakom.

Zaczęło się od instrumentu w kształcie mandoliny i stopniowo powiększało się. Mówi się, że kubańskie tres powstały we wschodnich rejonach Kuby wśród nazywanych przez nich chłopów chłopi. Byli pod wpływem piosenek w języku hiszpańskim, ale mieszali te style z elementami afrykańskimi.

Pierwszymi muzykami kubańskich tresów byli Nene Manfugás, Arsenio Rodríguez, Isaac Oviedo i Eliseo Silveira. Aresenio to bardzo ważna postać muzyki afro-kubańskiej.