Przed rewolucją Fidela Castro Kuba miała bardzo bliskie stosunki ze Stanami Zjednoczonymi. Relacja, która sięga czasów niepodległości Kuby od Hiszpanii, kampanii, w której kraj północy entuzjastycznie współpracował. W czasach prohibicji, kiedy w Stanach Zjednoczonych nie wolno było sprzedawać alkoholu, ludzie często przechodzili przez morze, aby upijać się i uprawiać hazard w kasynach w Hawanie.
Ale pewnego dnia przybył Castro, wyrzucił dyktatora Batistę i założył nowy kraj. Dopóki nie nawiązała ona stosunków ze Związkiem Radzieckim, przyszłość nowej Kuby była niepewna, ale kiedy została sprzymierzona z inną potęgą na planecie, pozostawała mniej więcej spokojna. Od tego niespokojnego czasu ulice są pełne świadków: Samochody amerykańskie i rosyjskie obfitować. Ale najbardziej malownicze są niewątpliwie pierwsze. Dziś są to jedne z najbardziej typowych pocztówek Kuby: stare samochody Havana.
Klasyczne samochody, choć są oryginalne, aby przetrwać niepewność kubańskiego społeczeństwa, dziś mają części z innych samochodów lub wynalazki ich właścicieli, które służyły przedłużeniu ich życia. I wielu z nich osiągnęło to, czego na Kubie jeszcze nie było: połączenie kapitalizmu z komunizmem. Czy to, że niektóre samochody mają rosyjskie części mechaniczne. „Płyty patentowe”, Patenty, Kubańskie tablice rejestracyjne, jak wolisz im mówić, mają różne kolory:
- żółty: są własnością prywatną
- biały: należą do ministrów rządu
- czarny: należą do dyplomatów.
- czerwony: są to samochody do wynajęcia
- niebieski: to pojazdy rządowe
- ciemnoczerwony: są to samochody turystyczne
- zielony: to samochody wojskowe
- pomarańcze: są to samochody kościołów lub firm zagranicznych.
Więcej informacji - Klasyczne samochody na Kubie
Źródło i zdjęcie - Odwiedź Kubę