Znajduje się w południowo-wschodniej części Kuby, w sercu Sierra Maestra Park Narodowy Turquino ma najwyższy szczyt na wyspie i jest bardzo górzysty.
Bujna flora, wyjątkowy krajobraz, endemiczny las sosnowy Sierra Maestra i paprocie drzewne osiągające ponad trzy metry wysokości. Jego fauna, bogata w gady, mięczaki i ptaki, tworzy niepowtarzalny spektakl, którego nie można łatwo znaleźć nigdzie indziej. Sierra Maestra ma również ważne dziedzictwo historyczne jako kolebka Rewolucja kubańska.
Prawda jest taka, że na powierzchni 23 208 hektarów lądowych i morskich, Park Narodowy Turquino stał się jednym z miejsc dla miłośników przyrody i przygód w obliczu wielkiej różnorodności gatunków flory i fauny.
Do tego trzeba dodać, że najwyższe góry w Parku to Pico Real del Turquino o wysokości 1 974 metrów nad poziomem morza. Wejście na ten szczyt jest ekscytującym i wyjątkowym przeżyciem, które oferuje wędrowcowi kontakt z dziką przyrodą tego obszaru, gdzie wyróżnia się fauna i dobrze zachowane formacje roślinne.
Należy zauważyć, że region ten charakteryzuje się gwałtownymi zmianami zmiennych meteorologicznych. Latem temperatura powietrza waha się od 30 stopni, w kosztach, do 16 na wysokości. Zimą spada do pięciu stopni w Pico Turquino, Pico Cuba i Aguada de Joaquín.
Kiedy klimat zachowuje się normalnie, na wyższych wysokościach prawie przez cały rok często widać słońce i sporadyczne mgły na ziemi po tysiącu metrów, które nadają krajobrazowi odrobinę wyjątkowego piękna. Najwyższe opady występują na wysokości od 600 do 1 metrów, a średnia roczna liczba dni deszczowych wynosiła od 900 do 70, co stanowi obszar o wysokiej wydajności tego wskaźnika.
Rzeki Yara, Santana de la Maestra i Arroyo Naranjo rodzą się na północnym zboczu parku, a na południu rzeki Tio Pedro, Turquino, La Plata, Jigüe, Palma Mocha (Blunt Palm) i strumienie Las Cuevas ( Cuevas) i Cabreras.
Fauna jest bogata, a wśród ptaków występuje około 80 gatunków. Ssaki jutías conga i obiekt kłusownictwa Calabari wyróżniają się od wielu lat.
Wizyty w tym miejscu organizowane są we współpracy z administracją oraz florą i fauną babci. Kto tam jedzie, ma obowiązek dopełnienia licznych przepisów, w tym zakaz palenia, hałasowania, wycinania, polowania i wędkowania, wycieczki na szlaki muszą odbywać się na nogach w towarzystwie oficjalnych przewodników i nigdy w liczbie większej niż 20 osób.