Tarihinin çoğu için, Rus mimarisi ağırlıklı olarak dini olmuştur. Kiliseler yüzyıllar boyunca taştan inşa edilen tek yapılardı ve bugün bunlar, eski geçmişlerinden kalan neredeyse tek yapılardır.
Rus kilise tasarımının temel unsurları, XNUMX. yüzyıl civarında oldukça erken ortaya çıktı. Genel plan bir Yunan haçıdır (dört kol da eşittir) ve duvarlar yüksektir ve nispeten açıklıklardan arındırılmıştır.
Karakteristik soğan kubbesi ilk olarak XNUMX. yüzyılda Novgorod şehrinde, Sancta Sophia Katedrali'nde ortaya çıktı. İçeride, ana özellik, kilisenin simgelerinin hiyerarşik olarak monte edildiği bir sunak olan ikonostasisidir.
Ortaçağ kilise mimarisinin merkezleri, eski Rus şehirlerinin - Kiev'den Novgorod ve Pskov'a ve 15. yüzyılın sonlarından itibaren Moskova'dan - değişen hakimiyetini takip etti.
Ivan III altında birleşik bir Rus devletinin kurulmasıyla, Rusya'da dış mimari görünmeye başladı. Yabancı eserin ilk örneği, Bolonezli mimar Fioravanti Aritotle tarafından 1479'da tamamlanan, Moskova'daki büyük bir Varsayım Katedrali'dir.
Katedral, aslında geleneksel Rus mimari tarzlarının dikkate değer bir sentezidir, ancak klasik oranları onu İtalyan Rönesansının bir eseri olarak işaretler. Rus geleneği, efsanevi Aziz Basil Katedrali'nin hükümdarlığı altında inşa edildiği IV. Ivan (Korkunç) altında kısa bir süre yenilenmiş etki yaşadı.
Bununla birlikte, genel olarak, çarlar kendilerini Avrupa mimari stilleriyle gittikçe daha fazla uyumlu hale getirmeye başladılar. Bu değişikliğin en güzel örneği, St. Petersburg'u mevcut Avrupa tasarımına göre tasarlayan Büyük Peter'di. Halefleri, İtalyan mimar Rastrelli'yi, Rokoko Kış Sarayı ve Smolny Katedrali'ni yapması için işe alarak davayı takip etti.