Batıda mim tiyatrosunun kökeni antik Yunan tiyatrosunda bulunur. Tanrı Dionysos'un bayramlarında esas olan, ana enstrüman olan beden diliydi. Şarap tanrısı olduğu için serbest bırakmaya neden oldu ve dizi daha yaramaz ve şehvetli hale geldi.
Mim kelimesi aslen Yunanistan'dan ve taklit etmek demektir. Dramatik beden mimi, dramayı bedene tanıtmaya çalışır, fiziksel hareketleri dramanın kalbindeki ilkelere uygulamalıdır.
Mime, gerçekçi ve hicivli bir karaktere sahip, Yunan kökenli popüler bir dramatik formdu. Bu sanat, MÖ XNUMX. yüzyılda ortaya çıktı. Siracusa (Adanın doğu kıyısında, Katanya ile Pachynus Burnu arasında yer alan Sicilya'daki en önemli Yunan şehriydi) Sofhrón ile birlikte.
Mime şirketleri çok popülerdi ve Antik Yunanistan'da ve daha sonra Roma'da kabul edildi.
Büyük Yunan ve Roma açık hava tiyatrolarında
Harlequin, Pierrot ve Colombina. Mim, antik Yunan komedisini etkiledi ve şekillendirmeye yardımcı oldu. Daha sonra kelime jestlerden daha önemli hale geldi.
MÖ XNUMX. yüzyılda pandomim neredeyse bir edebi tür haline geldi.
Hıristiyanlığın yükselişiyle birlikte pandomim geriledi ve Avrupa'ya yayıldı, meydanlarda ve diğer halka açık yerlerde hayatta kalmayı başardı.
MS XNUMX. yüzyılda kilise, pandomim şirketlerini ayinlerdeki hicivlerden aforoz etti.
Bir mimik ifadenin tam olması için, makyaj ve kıyafetle tamamlanan, jestin fizyonomisini, tutumu, tutumu gerektirir.
Şu anda en iyi pandomim Marcel Marceau'ydu (1923-2007).