યુરોપ અને લેટિન અમેરિકાના ઘણા દેશો વર્ષના કોઈ દિવસને પોતાના નામથી ઉજવવાના રિવાજને અનુસરે છે. આ નામો ખ્રિસ્તી સંતો સાથે કરવાનું છે, બંને કેથોલિક અને ગ્રીક ઓર્થોડોક્સ ચર્ચ, જ્યારે કોઈ સંતના નામથી બાપ્તિસ્મા લે છે અને પછી સંત દિવસ અથવા જોસે નામની વ્યક્તિનું ઉદાહરણ સેંટ જોસેફ ડે પર વધાવવામાં આવે છે. યુવા પે generationsી હવે પ્રેક્ટિસ કરી રહી ન હોવાથી કેટલાક સ્થળોએ યોગ્ય રીતે ખ્રિસ્તી બંધન ખોવાઈ ગયું છે.
ગ્રીસ અને સાયપ્રસના કિસ્સામાં નામ દિવસ તે કેક વિના હોવા છતાં જન્મદિવસનો દિવસ જેટલો ઉજવવામાં આવે છે. ગ્રીક પરિવારોમાં, આખી પે generationsીઓ માટે એક જ કુટુંબમાં નામો દેખાય છે કારણ કે બાળકો સામાન્ય રીતે તેમના દાદા દાદા અથવા માતાપિતાના નામથી બાપ્તિસ્મા લેતા હોય છે અને ઘણા સમય પહેલા લોકોનો જન્મ થયો તે દિવસે બાપ્તિસ્મા આપવાનો રિવાજ હતો, જે હંમેશાના દિવસ સાથે અનુરૂપ હતો. એક ખ્રિસ્તી સંત અથવા શહીદ. જો, બીજી તરફ, વ્યક્તિનું નામ ખ્રિસ્તી નહીં પણ મૂર્તિપૂજક વારસોનું નામ નથી, તો તેનો વિશેષ દિવસ નથી અને તે ફક્ત બધા સંતો દિવસની ઉજવણી કરે છે.
સંતના દિવસે, પરિવાર તેમના ઘરના દરવાજા ખોલે છે અથવા આગેવાન તેના પોતાના પસંદ કરેલા મહેમાનો સાથે રેસ્ટોરન્ટ, બાર, વગેરેમાં ઉજવણી કરવાનું નક્કી કરે છે. ખોરાક અને પીણાં પીરસવામાં આવે છે અને અતિથિઓ પાસેથી અપેક્ષા કરવામાં આવે છે કે તેઓ ભેટો, ભેટો, ફૂલો, કાર્ડ લાવશે. પરિવારના સભ્યો, જો આગેવાન બાળક હોય, તો પૈસા પણ આપી શકે છે.