ભારતમાં આઉટકાસ્ટ

ત્યાં કોઈ સંપૂર્ણતા નથી, તે સ્પષ્ટ છે. જુદા પાડવાનો એક મોડ લોકોને પૂછવા અને તેમને પૂછ્યા વિના સામાજિક જૂથમાં લ lockક કરવાનું છે. તે થાય છે ભારતતે એક એવો દેશ છે જે ખંડનું કદ છે, તે રાષ્ટ્ર માત્ર આર્થિક રીતે જ અપ્રમાણસર પ્રમાણમાં વૃદ્ધિ પામે છે. આ પેરિસ, ભારતના સૌથી નીચા સામાજિક વર્ગનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છેતેમની પાસે નિષેધ છે જે કૂવામાંથી પાણી કા toવા માટે સક્ષમ ન હોવાના હકીકતમાં પરિણમે છે, તે લોકો છે જેઓ બીજાથી દૂર હોવા જોઈએ. તેથી તેઓ અસ્પૃશ્ય કહે છે, આ એક વક્રોક્તિ છે, કારણ કે ઘણા લોકો રોષે ભરાયા છે, તેમની હત્યા કરવામાં આવી છે. પણ તેમને મંદિરોમાં પ્રવેશવાની મનાઈ છે, એવી બાબત જે ભારતના રહેવાસીઓની ધાર્મિકતાને ધ્યાનમાં લેવામાં ખૂબ જ ભેદભાવપૂર્ણ છે.

ઍસ્ટ ભેદભાવ સિસ્ટમ ભારતમાં તેને ,3,000,૦૦૦ વર્ષથી વધુ સમયથી લાદવામાં આવ્યો છે, અને લોકશાહી અને વૈશ્વિકરણના આગમન છતાં તેને દેશનિકાલ કરી શકાશે નહીં. એક માણસ હતો જેણે તેની સામે પણ લડ્યા હતા, મહાત્મા ગાંધી, તે આ માન્યતા પર આધારીત હતા કે ધર્મ ભેદભાવ દ્વારા ભેદભાવને માન્ય રાખવો અને ન્યાયી ઠેરવી શકતો નથી. જાતિઓ લાદી.

હકીકત એ છે કે સરકારે આ ભેદભાવ સામે લડવાના પ્રયત્નો કર્યા હોવા છતાં, આવા વિશાળ દેશમાં અન્યાય થતો નથી. આજકાલ આ સામાજિક વર્ગના લોકો ભારતના રાજકારણનો એક મહત્વપૂર્ણ ભાગ હોવાને કારણે, ખૂબ જ પ્રયત્નોથી માન્યતા પ્રાપ્ત કરવામાં સફળ થયા છે, અન્ય લોકો વ્યાવસાયિકો બની ગયા છે, પરંતુ હજી પણ ભેદભાવના ભાગ્ય, ભાગ્યનું અફસોસ કરવાનું ચાલુ રાખે છે. એક જાણીતા રંગભેદ. લોકો વિશે ભેદ પાડવાની માત્ર હકીકત એ અસહિષ્ણુતાનું લક્ષણ છે કે સમય જતાં તે જાતિવાદનું સ્પષ્ટ સંકેત બની શકે છે.

ભારતમાં આક્રોશ થોડો થોડો બહાર આવે છે, પરંતુ માત્ર તેમના પ્રયત્નોથી તેઓ જ્યાં છે ત્યાં પાતાળમાંથી બહાર લાવશે, એ પણ હકીકત એ છે કે અન્ય જાતિઓ તેમને સામાન્ય લોકો તરીકે સ્વીકારવાનું સંચાલન કરે છે, પરંતુ છેલ્લામાં નથી. ઠીક છે, આ હિંસાને ફરીથી ઉદભવવાની મંજૂરી આપશે નહીં, કેમ કે જ્યારે છેલ્લા સદીના અંતમાં, 90 ના દાયકામાં, ઘણા પરાહિતો અથવા દલિતો જેમ કે તેઓ જાણીતા છે, તેઓએ શસ્ત્રના ટેકાથી સંઘર્ષ શરૂ કર્યો હતો. સંરક્ષણ બ્રિગેડ્સની રચના કરીને જે મોટા પાયે લડત આપી શકે.

સમાજમાં ચ climbી આવનારા તેમના ઘણા સાથીદારોના ઉદાહરણને અનુસરવા આઉટકાસ્ટ્સને પરિસ્થિતિમાંથી બહાર આવવાની જરૂર છે.