China is een van de landen met het grootste aantal inwoners ter wereld. Miljoenen en miljoenen mensen wonen op zijn grondgebied. Elke provincie wordt gelijkgesteld aan een klein land in de rest van de wereld en daarom bestaat er al decennia een speciaal systeem als het gaat om het ter wereld brengen van kinderen. Om niet van de kaart te vallen, hebben ze dat bepaald elk echtpaar mag slechts één kind hebben, twee bij speciale gelegenheden. Elk stel dat meer kinderen heeft, betaalt meer belasting en dat heeft van China het land van enige kinderen gemaakt. Het is een heel boek over psychologie, nietwaar?
Volgens een actueel onderzoek geven Chinese mannen niets om anticonceptie, om anticonceptie. Ze beschouwen het niet als hun zorg en daarom gebruikt nationaal slechts 4,9% van de Chinese mannen condooms, condooms, in hun seksuele relaties. 37,5 miljoen mannen hebben een vasectomie ondergaan, tegenover 221 miljoen vrouwen bij wie de eileiders zijn vastgebonden. De Family Planning Commission onthult dat bijna 90% van de mannen in paren en in de vruchtbare leeftijd de verantwoordelijkheid voor de anticonceptiemethode bij hun vrouwen legt. Deze commissie roept deze mannen nu op om hun rol op zich te nemen om de non-proliferatie van seksuele ziekten en de beheersing van geboorten te helpen.
Het lijkt erop dat het een culturele kwestie is, want sinds de oudheid voor de Chinese cultuur was de kwestie van vruchtbaarheid iets dat alleen vrouwen betrof en door continuïteit ook de kwestie van het vermijden van conceptie. Bovendien associëren veel mannen vasectomie met castratie en de realiteit is dat terwijl er voor vrouwen tientallen anticonceptiemethoden zijn, mannen er maar twee hebben: condooms en vasectomie. Welnu, hier komt nog het feit bij dat Chinese vrouwen na de leeftijd van 30 steeds meer zwanger zijn geworden, dus op deze manier wordt China opgenomen in de wereldrealiteit.