De etnische minderheid maonan woont voornamelijk in Huanjiang County in de provincie Guangxi, vooral in de drie regio's Shangnan, Zhongnan en Xianan. Ze hebben een relatief kleinere populatie van 107.166 dan veel andere etnische groepen in China.
De taal behoort tot de Maonan Zhuang-Dong-groep van elo's, maar bijna allemaal kunnen ze Chinees en de Zhuang-taal spreken. De Maonan-bevolking leeft voornamelijk in de landbouw. Ze gebruiken elke centimeter van de landbouwgrond om de opbrengst te verhogen en beetje bij beetje hebben ze een rijke landbouwervaring.
De huisnijverheid speelt ook een aanzienlijke rol in de economie. Maonan is trots op hun vleesvee, dat goed verkoopt in Zuid-China. De etnische minderheid van Maonan bouwt graag huizen, tafels, stenen gebruiksvoorwerpen en beeldhouwwerken. De bekendste is misschien wel het werk dat in de groepen grafheuvels is gebeiteld. Het is werkelijk verbazingwekkend dat bekwame steenhouwers zoveel geanimeerde sculpturen van bloemen, vogels, vissen, insecten en mensen kunnen maken zonder eerst te tekenen.
Wat hun overtuigingen betreft, velen van hen geloven in het taoïsme en animisme. Ze denken dat er veel goden zijn die hun leven kunnen beheersen en dat ze tijdens de feestdagen offers moeten brengen.
En wat betreft hun eten, de basismaterialen van Maonan-maaltijden zijn rijst en maïs. De gerechten zijn erg lekker op basis van pompoen, zoete aardappelen en groenten zijn gebruikelijk en populair in de zomer en het vroege najaar. Ze eten ook graag rundvlees in een hete pot.
Het grootste evenement is het Fenlong-festival na de zomerzonnewende. Die dag stomen de Maonan-mensen met kleefrijst, halen thuis een wilgentak op en plakken de rijst erin. Deze vruchtbaarheid symboliseert en symboliseert een goede oogst.
El Drakenbootfestival heeft een andere betekenis voor de Maonan. Tijdens het aanbidden van de patriottische Han-dichter Qu Yuan op die dag, verzamelen en koken de Maonan geneeskrachtige kruiden om van ziekte af te komen. Op die belangrijke dagen brengen ze altijd hulde aan hun voorouders en zingen ze voor elkaar dat dit het entertainment is dat ze het leukst vinden. Als ze beginnen te zingen, doen ze dat meestal zonder pauze.