De Chinese cultuur, met een lange geschiedenis, bestaat uit talloze subculturen. De agrarische manier van leven, gecentreerd rond de rijst, heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van het land.
Al duizenden jaren cultiveren de Chinezen het land ijverig. Bloed, zweet en tranen zijn over zijn territorium gevloeid op zoek naar goede oogsten. Deze afhankelijkheid van het land gedurende zoveel duizenden jaren vertegenwoordigt de sterke landelijke essentie van China.
De behoefte aan rijstproductie heeft ertoe geleid dat de Chinezen speciale aandacht besteden aan irrigatietechnologieën, waardoor de teelt wordt verbeterd. De agrarische manier van leven, gecentreerd rond rijst, heeft een sterke invloed gehad op de sociale, economische, politieke en ideologische ontwikkelingen van het oude China. In die zin kan de traditionele Chinese cultuur worden beschouwd als een 'rijstteelt'.
Bij het verkennen van de situatie van rijst in de Chinese cultuur, worden een aantal gebeurtenissen duidelijk. Volgens professor Zhang Deci, een expert op het gebied van de teelt, kwam rijst voor het eerst toen mensen, die voornamelijk leefden van jagen, vissen en fruit verzamelen, wat zaden begonnen achter te laten in de laaggelegen gebieden. Later begonnen deze mensen het land te ontwikkelen, waardoor het geschikter werd voor landbouw.
Wieden, rijst verplanten en irrigatie vindt zijn oorsprong in de Yellow River Valley-regio in het noorden en de Hanshui Basin-regio in het noordwesten.
Tot op heden zijn sporen van rijst gevonden in Hemudu van Yuyao, provincie Zhejiang, Yangshao van Mianchi, provincie Henan, Dachendun van Feidong, provincie Anhui, Miaoshan van Nanjing en Xianlidun van Wuxi, provincie Jiangsu. Qujialing en Zhujiazui uit Jingshan, Shijiahe uit Tianmen en Fangyingtai uit Wuchang in de provincie Hubei.