Zonder twijfel dat de Chinese traditionele geneeskunde het heeft een duizendjarige geschiedenis. In deze eeuwen worden talrijke persoonlijkheden onderscheiden, die een enorme bijdrage hebben geleverd aan de medische en gezondheidsontwikkeling van zowel het land als de hele wereld. En onder de ontelbare bekende doktoren, valt op Bian wat, wordt vermeld als een wijze op dezelfde hoogte als Confucius en Sun Zi, auteur van het militaire werk "Arts of War".
Bian Que leefde ongeveer 2500 jaar geleden in de lente- en herfstperiode, tussen de 3e en 8e eeuw voor Christus. En de kronieken vertellen dat zijn roem de volgende oorsprong had: op een dag ontmoette hertog Huan, koning van de staat Qi, Bian Que, die al een beroemde dokter was.
Maar toen hij het gezicht van de vorst zag, wel dat hij regeerde over een ziekte die zou verergeren als ze niet op tijd behandeld zou worden. De koning spotte echter met de waarschuwing van Bian Que en zei dat hij in de beste vorm was en dat dokters de gewoonte hadden om gezonde mensen te behandelen om hun bekendheid te verwerven. Een paar dagen later werd de koning ziek en stierf.
Vanuit dit feit werd Bian Que beschouwd als de vader van de traditionele Chinese geneeskunde en de maker van de vier diagnostische methoden van de traditionele Chinese geneeskunde, namelijk: observatie, auscultatie en reukzin, ondervraging en het nemen van de pols.
Er wordt gezegd dat zijn grootste expertise acupunctuur was, aangezien hij het was die voor het eerst ijzeren naalden gebruikte ter vervanging van die van bot en steen, een praktijk die heeft bijgedragen aan het uiteindelijke gebruik van zilveren naalden. De traditionele Chinese geneeskunde besteedt tegenwoordig weinig aandacht aan deugdzaamheid bij artsen. Ze leren oppervlakkige elementen terwijl ze de leringen uit het verleden negeren. Er zijn geen Bian Que of andere 'wonderdokters' meer.
