Talen en dialecten in Colombia

Artikel tien van de politieke grondwet van Colombia zegt dat Spaans de officiële taal van Colombia is en dat de talen en dialecten van de etnische groepen ook officieel zijn op hun grondgebied. Het onderwijs in gemeenschappen met hun eigen taaltradities zal tweetalig zijn. Er zijn ongeveer 65 inheemse talen en 2 Creoolse talen die nog steeds bewaard zijn gebleven, waaronder de Wayúu-taal, de Paez- of Nasa-taal, Guambiano en Embera. In de archipel van San Andrés wordt Engels gesproken door alle inheemse bewoners.

Over het algemeen is Colombiaans Spaans een van de meest neutrale Spaanse landen (vooral het Spaans dat in het centrale deel van het land wordt gesproken). Er is echter een grote diversiteit aan Spaanse dialecten, die zich onderscheiden door lexicale (semantische) verschillen, morfologische, syntactische en intonatie, hoewel de seseo en andere kenmerken van Amerikaans Spaans gebruikelijk zijn in alle dialecten.

Het noorden van Colombia deelt een dialectgroep die vergelijkbaar is met die van andere Caribische landen. Het zuiden van de Andes deelt het dialect met de Ecuadoraanse en Peruaanse hooglanden. In de verschillende bergen, valleien en vlaktes is er een grote diversiteit aan dialecten waaronder Voseo en Tuteo. Het Spaans dat wordt gesproken in de Cundiboyacense Altiplano wordt beschouwd als een van de meest conservatieve dialecten aan beide zijden van de Atlantische Oceaan.