De Grotten van Lascaux, gelegen in de Dordogne in het zuidwesten Francia, Ze bevatten enkele van de oudste en meest verfijnde overblijfselen van prehistorische kunst ter wereld. De grotschilderingen, waarop voornamelijk dieren zijn afgebeeld, zijn ongeveer 17.000 jaar oud en lijken een ritueel doel te hebben.
Door het ontbreken van schriftelijke gegevens is het doel van de grotschilderingen niet met zekerheid vast te stellen. De hoge kwaliteit van het werk en de hoeveelheid inspanning die ermee gemoeid is (er werd bijvoorbeeld een steiger gebruikt om het hoogste deel van de muren te bereiken), suggereert dat het een heilige plaats was die mogelijk voor rituelen werd gebruikt.
Bij toeval ontdekt door een groep van vier jongens die op zoek waren naar hun hond, werd de site voor het eerst bestudeerd door de Franse archeoloog Henri Breuil (1877-1961), een gerenommeerd expert op het gebied van prehistorische kunst.
Na 17.000 jaar verborgen te zijn geweest, waren de grotten van Lascaux in perfecte staat toen ze werden ontdekt. Maar de gecombineerde effecten van kunstlicht en 100.000 bezoekers per jaar veroorzaakten al snel grote schade aan de site.
Veel waardevolle archeologische informatie ging verloren, de heldere kleuren van de schilderijen vervaagden en de vernietigende lagen van algen, bacteriën en ondoorzichtige calcietkristallen vormden zich op de muren.
Uiteindelijk, in 1963, werden de grotten gesloten voor het publiek en begonnen de restauratiewerkzaamheden. Tot in 1979 werden de grotten van Lascaux uitgeroepen tot werelderfgoed, samen met meer dan 20 beschilderde grotten in het gebied.
Een van de meest opmerkelijke locaties wordt de Grot van de Bron genoemd, waar het schilderij van een bizon wordt gevonden, wiens buik, doorboord door een speer, zijn gemorste ingewanden laat zien, voor een jager met het hoofd van een vogel gedood door een goring .
Hieraan moet worden toegevoegd dat in 1983 een zorgvuldig uitgevoerde replica, bekend als Lascaux II, zijn deuren opende voor het publiek. Gelegen op dezelfde heuvel als het origineel, nam de replica van de grot 10 jaar in beslag. De schilderijen werden met nauwgezette aandacht voor detail gereproduceerd door een lokale kunstenaar genaamd Monique Peytral.