De opkomst van de valuta

De economische vooruitgang van de Egeïsche wereld werd versneld met het verschijnen van de munteenheid. De geslagen munt en uitgegeven door de staat begon te worden gebruikt in Klein-Azië, in het koninkrijk Lydia, aan het begin van het koninkrijk van de XNUMXe eeuw voor Christus
Van daaruit ging het naar de steden van Ionië, vanwaar het zich over de Middellandse Zee verspreidde.
Het gebruik van valuta vergemakkelijkte transacties, creëerde een nieuw soort fortuin, onafhankelijk van het land. Tot dan toe bestond de rijkdom uit land en kuddes, maar nu zijn mensen verrijkt in de handel, in de industrie, waarvan het kapitaal de hoeveelheid munten was die ze bezaten. De munten waren zilver, ze wogen 6 gram, ze werden genoemd Drachme, Eerst lieten ze een schildpad graveren, daarna elke stad zijn eigen stempel, de mijn was 100 drachmen waard, het talent was 60 mijnen waard, de Drachme het was verdeeld in 6 Óbolos, een schaap was 1 Drachme waard.
Deze nouveau riche waren rivalen van de edelen die over Griekse steden regeerden, omdat ze ernaar streefden hun politieke privileges met hen te delen. Het had grote gevolgen voor de kleine landelijke eigenaren, aangezien ze munten begonnen uit te lenen tegen rente, begon de woeker met grote kracht. De schuldenaar die het land niet betaalde, werd hem ontnomen en hij werd de slaaf van zijn schuldeiser.
De adellijke klasse die tot de XNUMXe eeuw voor Christus de regering had gedomineerd, werd aangevallen door de nieuwe rijken, kooplieden en industriëlen, die wilden ingrijpen in de richting van de stad en de armen die de afschaffing of vermindering van hun schulden eisten, bereid om tot geweld komen.
Het gevaar was groot, de adel had niet langer de macht van andere tijden, voor de gewapende strijd hadden de edelen niet langer de macht om te winnen, het was toen een tiran werd aangesteld om te regeren.