In Mexico heeft elke regio zijn eigen tradities, maar als er iets is dat elk van hen op een onmiskenbare manier verenigt, is het de viering van de Dag van de Doden. Een familiefeest waarin de levenden zich voorbereiden om de zielen te ontvangen van dierbaren die dit vliegtuig of dit leven hebben verlaten.
Als we het hebben over Dag van de Doden in Mexico, is om het niet in één dag te doen, of vanuit de katholieke traditie, het moet worden omgezet in symboliek, in pre-Spaanse wortels, offers, geschiedenis, die de laatste dagen van oktober en de eerste dagen beslaan. van november, want zoals ik in het begin al zei, is het een heel proces van voorbereiding.
Hoewel er veel informatie is over deze viering, wil ik me concentreren op de populaire uitspraken die hebben gediend en nog steeds dienen om deze aanwezigheid van de dood over te brengen en ermee te leven. Sommige ervan zijn:
La Catrina zal de dode man meenemen, maar op het feest blijft ze
La Catrina is gemaakt door Mexicaanse kunstenaars als een metafoor voor de hoge Mexicaanse sociale klasse voorafgaand aan de revolutieDe graveur, cartoonist en illustrator José Guadalupe Posada was de voorloper van deze voorstelling. Later werd deze vrouw, een skelet, een symbool van de dood tijdens de viering van de Dag van de Doden. Ze kan zichzelf op vele manieren laten zien, soms vrolijk, elegant, flirterig en verleidelijk met stervelingen, en soms is ze de knokige, om ons uit deze wereld te halen ... en op het feest te blijven.
De legende van: Schedels pellen mijn tanden
Het populaire gezegde luidt: Schedels pellen mijn tanden, en dit gezegde komt van een legende over de mangroven van Nayarit, die van don Jacinto, een rustige dorpsman die een doodgraver was en aan wie op een dag een schedel verscheen die naar hem glimlachte. Ik bedoel, hij pelde zijn tanden. De rest is geschiedenis, of liever een legende ... wie weet!
Andere uitspraken
Andere uitspraken die u regelmatig zult horen zijn: De doden bij de bron en de levenden bij de vreugde of de doden aan het graf en de levenden aan het kwaad, en de doden aan de la en de levenden aan de partij, wat ons gezegde wordt: de doden aan het hol en de levenden aan het broodje.
Er is ook een die zegt Hij die door zijn mond dood sterft, weet dat ze bedoelen dat als je iets wilt doen, iets dat zelfs de dood kan veroorzaken, je het zult doen en de consequenties zult accepteren zonder spijt.. Het is min of meer hetzelfde als dit andere gezegde: wie sterft voor zijn plezier, laat ze hem rechtop begraven.
En van de Castiliaans Castiliaans, de begraafplaats is vol met rijke mensen, Mexicanen zeggen: De pantheons zijn vol vet en hebzuchtig, of: In deze wereld ontsnapt niemand aan het geratel van de dood.
Een andere zin is: Degene die hebzuchtig is plunjezak, zelfs het brood van de doden wordt gedragen. Dit brood van de doden is een brood dat speciaal voor deze feestdag gemaakt is. De oorsprong gaat terug tot de pre-Spaanse tijd, die werd gebruikt voor offergaven. Behalve dat het werd bereid met gemalen, geroosterde amarantzaden en er wordt gezegd dat het werd gebaad met het bloed van de mensen die werden geofferd ter ere van de goden Izcoxauhqui of Huehuetéotl. Toen Mexico tot kerstening kwam, stopten ze met het maken van deze weg en begonnen ze te worden gemaakt met tarwemeel, in de vorm van een hart, dat in suiker werd gedoopt en rood werd gemaakt.
En we gaan verder met al die reeks populaire uitspraken of zinnen:
- Op de doden de kronen.
- Je bent al als de weduwe, huil en huil om geen koffie te geven.
- De dode man en de close-up na drie dagen zuigen.
- Huwelijk en lijkwade, uit de hemel komen naar beneden.
- Goede liefde en goede dood, geen beter geluk.
- Bij de dood en bij een huwelijk zul je zien wie jou eert.
- Je moet glimlachend leven om gelukkig te sterven.
- Toen de ongelukkige man leefde, laat hem dan sterven! En vandaag dat hij al in de koffer zit, wat was die goed!
- Wat doodt, is niet de dood, maar pech.
- Tussen de bloemen ontvangen ze ons en onder hen nemen ze afscheid.
Zoals ik al zei, dit zijn allemaal de meest traditionele, die van generatie op generatie overgaan, maar er zijn enkele andere die aan alle zijn toegevoegd en die meer informeel zijn, Bijvoorbeeld: het magere meisje heeft het al gepakt, ze heeft de tennisschoenen al opgehangen, ze heeft de uitrusting al ingeleverd, ze heeft al aan koplampen gezogen, het was het waard ... ze stapte al in bed, de catrina wil niet meer naar de sportschool en is beter toegewijd aan het eten van nacho's, ze strekte de poot al uit, Hij sloeg ons ...
Ik hoop dat al deze uitspraken je hebben geholpen een van de belangrijkste festiviteiten in Mexico, zijn cultuur en tradities te begrijpen, en onthoud dat de eigenaardigheid van deze manier om populaire wijsheid over te brengen is dat ze zijn geboren uit ervaring ... en ik heb gewonnen ' zeg niet meer.