Het concentratiekamp Amersfoort was een nazi-concentratiekamp in de stad Amersfoort dat in de jaren 1941 tot 1945 hier meer dan 35.000 gevangenen werden vastgehouden.
Het kamp lag in het zuiden van Amersfoort, op de grens tussen de stad en Amersfoort Leusden in Midden-Holland. Officieel heette het Polizeiliches Durchgangslager Amersfoort, beter bekend als Kamp Amersfoort, ligt momenteel in de aangrenzende gemeente Leusden.
Voor de Duitse regering was Amersfoort een politiekamp (Polizeiliches Durchgangslager Amersfoort). Er is niet veel informatie vastgelegd over de leefomstandigheden in dit kamp. Wat bekend is, is dat duizenden Nederlandse en Belgische burgers door de nazi's hard en wreed werden behandeld en honderden werden in dit kamp geëxecuteerd.
In de beginfase van de nazi-maatregelen tegen de joden werd het Amersfoortse volkskamp ook gebruikt om de joden uit Amersfoort op te sluiten en vervolgens deporteren. In 1941 woonden achthonderdtwintig joden in Amersfoort. De gemeente verzette zich aanvankelijk tegen de anti-joodse maatregelen, maar kon de uitschakeling van de joden uit het economische en culturele leven van Amersfoort niet voorkomen.
Op 22 april 1943 werd het merendeel van de joodse bevolking in kamp Amersfoort overgebracht naar concentratiekamp Vught, een van de andere nazi-kampen in Nederland. Van daaruit werden ze voor vernietiging naar Polen gedeporteerd. Na die datum had het kamp ongeveer de identiteit van een bekend concentratiekamp.
Het leven was erg moeilijk en kronkelig voor de gevangenen. Veel voortvluchtigen werden door de SS neergeschoten. Veel Nederlandse joden sloten zich bij de anderen aan bij ontsnappingspogingen. De meesten werden neergeschoten door de SS, maar sommigen ontsnapten en sloten zich aan bij het verzet dat actief was in elk door de nazi's bezet land.
Op het moment van de bevrijding werden slechts vierhonderdvijftien overlevenden geteld. Bijna geen van de overlevenden waren joden. In totaal stonden in Amersfoort ongeveer 37.000 gevangenen geregistreerd.