http://www.youtube.com/watch?v=NaIbGIjQzeo
De grootste (en bekendste) van alle etnische groepen in de Noord-Kaukasus zijn de Tsjetsjenen. Net als hun buren Ingoesj zijn Tsjetsjenen een oud volk dat een rijke zang- en danscultuur heeft ontwikkeld.
Volgens onderzoek waren de bewegingen en figuren van de Tsjetsjeense groep als een schakel in de aanbidding van de zon. De magische kwaliteit die aan de cirkel wordt toegeschreven, die tot uiting komt in de symboliek van de patronen in Koban en later Alaniaans aardewerk en rotstekeningen in de middeleeuwen, is goed zichtbaar in de Tsjetsjeense dans.
Tsjetsjeense dansen zijn onderverdeeld in groepen, koppels en solitaire. Er zijn een groep mannen en vrouwen en solo dansen.
Volgens de prominente Tsjetsjeense etnoloog Said-Magomed Khasiev waren voor groepsdansen vier, zes of acht paren nodig (dat wil zeggen een even aantal) en leek hun opstelling op de klassieke swastika. Dergelijke dansen waren verbonden met de zonne-energie en verschillende gecultiveerde grondbewerking.
De verschillende genres van Tsjetsjeense volksdansen hebben hun oorsprong in hun oorsprong, het medium waarin ze verschenen en hun semantiek. Dit zijn rituelen (huwelijk, regenval, enz.), Arbeid (oorlogsdansen, herdersdansen en andere), feestelijke en liturgische dansen.
Hij is geen mens, maar een goddelijk wezen. Ondertussen glijdt de jonge vrouw op haar voorhoofd in de schouder van een halve cirkel, eerst aan de rechterkant, terwijl de jongen op zijn tenen, met zijn arm omhoog, haar volgt, 180 graden draaiend. Vanaf dat moment begint het labyrint zich in de tegenovergestelde richting te ontvouwen