Tijdens de zeventiende eeuw, vóór het bewind van keizer Peter de Grote, bestond dans in Rusland alleen onder de mensen van het platteland en de lagere klasse die buiten de stad woonden, dus besloot Peter de Grote om de kunst in zijn land te ontwikkelen door kunstenaars uit te nodigen uit andere landen om Rusland te helpen moderniseren en in de XNUMXe eeuw ontstond de geschiedenis van het Ballet ook in de steden Moskou en St. Petersburg door een groep academies die zich aan deze kunst hadden gewijd.
In 1744 was Jean Baptiste Landen voor het eerst in de geschiedenis van het Russische ballet een van de eerste balletchoreografen die met zijn dansers naar Rusland kwam om een show voor keizerin Anne te presenteren. De dansers van Jean Baptiste gaven een grootse show, die in 1738 de keizerin besloot een balletschool op te richten. Deze school stond bekend als de "Imperial Ballet School", en werd later bekend als de "Vaganova Academy", die werd geleid door Agripina Vaganova. Catalana la Grande richtte ook een balletschool op, de leerlingen kwamen uit arme gezinnen uit een weeshuis in Moskou.
De Fransman Charles Diderot kwam naar Rusland om de eerste uitvoeringen van het Russische ballet te regisseren. Zijn eerste uitvoeringen vonden plaats in het Bolshoi Theater, dat later bekend werd als het Mariinsky Theater. Choreografe Marie Taglioni kwam naar Rusland met een groep Europese dansers, maar bleef in Rusland en werd een van de toonaangevende balletdocenten.