El Winter paleis Het is het hoofdgebouw van de Erfgoedmuseum van Sint-Petersburg. Het werd gebouwd tussen de jaren 1754 en 1762 in opdracht van keizerin Isabel.
Het ontwerp was van de Italiaanse architect Francesco Bartolomeo Rastrelli. De bouw werd voltooid na de dood van Isabel. Het was de officiële residentie van de tsaren van Rusland totdat de monarchie viel na de Russische revolutie, in 1917, en enkele van de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van Rusland vonden binnen plaats.
Catherine II beval de architect Vallin de la Mothe om een klein paleis te bouwen, gelegen naast het Winterpaleis, dat hij noemde kleine kluis en dat het onder andere hangende tuinen had. Dit gedeelte van het museum is gebouwd tussen de jaren 1765 en 1769.
Het bevat twee laterale tentoonstellingsruimten en dient als verbinding tussen het Winterpaleis en de rest van de paleizen waaruit het museum bestaat. Al snel was het paleis gevuld met objecten, dus gaf Catherine de architecten Velten en Quarenghi de opdracht een ander gebouw te bouwen, later bekend als de Oude Hermitage gebouwd tussen 1771 en 1787.
Dit deel van het museum is verbonden met de rest van de gebouwen die volgen via een boog die een van de kanalen omzeilt die uitmonden in de Neva, het Winterkanaal.