Venezolaanse traditionele muziek

Venezolaanse traditionele muziek, net als andere culturele vormen product van een lang proces van rassenvermenging waarin inheemse, Europese en Afrikaanse kenmerken zijn verenigd. Dankzij deze zalving zijn er in de loop der jaren nieuwe muzikale vormen ontstaan, zoals de joropo, het meest representatieve genre van het land, dat gebruik maakt van de cuatro (viersnarige gitaar), de harp, de maracas en de bandola (vergelijkbaar met de cuatro). maar met peervormig lichaam) als instrumenten. De joropo is ontstaan ​​in de Llanos, een regio tussen Venezuela en Colombia in het Orinoco-bekken, en is de nationale identiteit van het land geworden.

Venezolaanse muziek

joropo

De joropo is een muzikaal genre en traditionele dans die we terugvinden in Venezuela en Colombia in de Llanos. Binnen de Joropo vinden we verschillende regionale varianten: Central Joropo, Eastern Joropo, Guayanés Joropo, Larense Joropo of Tocuyano Hit, Quirpa en Llanero Joropo. De Joropo kenmerkt zich door een gekoppelde danschoreografie waarbij de vrouw zich met beide handen aan de man vastklampt. De dans vertegenwoordigt de dominantie van de man over de vrouw, aangezien zij degene is die het initiatief neemt en de figuren bepaalt.

De bonus

Is evolutie van europese kerstliederen en het is samengesteld uit hexasyllable verzen. Elke regio heeft verschillende kerstbonussen, maar ze hebben allemaal te maken met de geboorte van het kindje Jezus.

Het feest

Net als de Aguinaldo, La Parranda is ook typerend voor de kerstperiode. In feite is het afgeleid van de kerstbonus en de gebruikte instrumenten zijn de cuatro en de maracas. Hoewel het afgeleid is van de Strenna, zijn ze niet uitsluitend gebaseerd op de geboorte van het kind Jezus, zonder dat het ook gaat over typische kerstfestiviteiten zoals het nieuwe jaar.

De Zuliaanse doedelzak

Oorspronkelijk afkomstig uit de regio Zulia, is de doedelzak geleidelijk door het hele land overgenomen en maakt al deel uit van traditionele kerstmuziek. Het hoofdthema van de doedelzak is, in tegenstelling tot de vorige, religieuze lof, hoewel in de afgelopen jaren, gedeeltelijk te danken aan de goedkeuring ervan in een groot deel van het land, Ze behandelen ook onderwerpen als maatschappijkritiek, festiviteiten, liefdesonderwerpen ...

Venezolaanse meringue

Op basis van hun ritmische oorsprong kunnen we Venezolaanse schuimgebakjes in drie groepen indelen: Caracas, Oriental en Larense. De Venezolaanse meringue in het algemeen, biedt ons picareske en traditionele teksten, waar kleine verhalen worden verteld over de tradities en verhalen van die tijd. De belangrijkste instrumenten die in de merengue worden gebruikt zijn de trompet, de saxofoon, de trombone en de klarinet, die worden begeleid door de cuatro, de snaredrum en de contrabas.

Bamboe

https://youtu.be/Rq46SsxsBqg

Binnen de muziek van de Andes valt de Bambuco op, die wordt gekenmerkt door romantische, idyllische melodieën met bepaalde statige nuances, voornamelijk in de staten Zulia, Lara en het Capital District. De Bambuco vindt zijn oorsprong in Spanje en Amerika met een afgemeten ritme en cadans. De belangrijkste instrumenten die voor de Bambuco worden gebruikt, zijn de piano, de gitaar en de bas, hoewel soms ook de viool, de cuatro en de fluit zijn gekoppeld.

Boerenmuziek

Gelegen in de staten Mérida, Tachira en Trujillo, is het de culturele uitdrukking van de Andes. Het belangrijkste verschil met llanera-muziek is de overgang van de güiro naar de maracas en de gitaar naar de harp. Aan het begin van de jaren 70 begonnen de eerste muzikale groepen zich te vormen en sindsdien is het geëvolueerd en heeft het zich tot op de dag van vandaag bekendgemaakt. Hoofd Instrumenten die in de countrymuziek worden gebruikt, zijn de viool, de gitaar, de cuatro, de güiro en de requinto.. De staten Mérida, Tachira en Trujillo liggen vlakbij de grens met Colombia en zijn dus beïnvloed door het Colombiaanse kalf.

El Callao

Daarin verschilt Callao vooral van de andere muziekgenres maakt gebruik van keyboards en elektrische bassen naast de charrasca, de koebel, blaasinstrumenten en de Venezolaanse cuatro. Door elektronische instrumenten op te nemen, kan El Callao worden beschouwd als de Venezolaanse muziek die het minst de tradities van het land volgde.

Calypso

Binnen Afro-Caribische muziek vinden we de Venezolaanse Calypso ieind XNUMXe eeuw geïmporteerd uit Trinidad voor de immigranten die tijdens de goudkoorts naar Venezuela kwamen.

Kombuis

De galleron wordt gekenmerkt door het hebben van een langzame beat en wordt meestal begeleid door cuatro, gitaar en bandoline. De thema's van de teksten gaan over patriottische, religieuze, sentimentele en filosofische thema's. Het is heel gebruikelijk bij feesten en festiviteiten en elke staat heeft meestal zijn eigen gepersonaliseerde versies.

fulia

Net als andere muziekstijlen, de fulía wordt gezongen of gereciteerd geïnterpreteerd in combinatie met de gitaar, bandoline, cuatro en bandola. Het ritme van de stroom is erg hoog, maar het kan niet worden gedanst vanwege verschillende religieuze overtuigingen.

Polo's

In tegenstelling tot de kombuis, polo is veel vrolijker en vertelt anekdotes het dagelijkse leven van de inwoners, terwijl ze de gebruikelijke taken uitvoeren die ze in hun respectieve steden hebben toevertrouwd.

malagueña

Van Spaanse afkomst, het is van vrij en geïmproviseerd ritme maar altijd dezelfde akkoorden van de begeleiding herhalen. Vergelijkbaar met de jot, maar in tegenstelling tot het wordt gezongen in een hogere toonsoort. De instrumenten die de malagueña begeleiden zijn de gitaar, cuatro en bandoline.

Jota

Droevig en melancholisch lied dat verhalen vertelt over vissen en liefde. Het wordt meestal begeleid door gitaar, cuatro en bandoline. Van Spaanse afkomst, het lijkt erg op de malagueña, maar verschilt doordat de jota in een lagere toonsoort wordt gezongen, maar de begeleidende instrumenten zijn hetzelfde.

Venezolaanse muziekinstrumenten

Venezolaanse traditionele muziek is voornamelijk gebaseerd op de gebruik van vier muziekinstrumenten, die in de loop van de tijd hun geluid hebben geperfectioneerd en verbeterd: vier, maracas, harp en bandola.

Vier

Ook wel c genoemdCuatro llanero, Cuatro Creole of Cuatro Traditional is een snaarinstrument, wat de naam aangeeft, bestaat uit slechts vier strings. Het valt binnen de classificatie van oude en Spaanse gitaren met een kleiner formaat in vergelijking met traditionele gitaren. Dit instrument is het meest karakteristieke van de Venezolaanse muziek, aangezien het zowel in landelijke gebieden als in grote steden wordt gebruikt. Het kan afzonderlijk worden gespeeld als u meer instrumenten nodig heeft of als metgezel voor anderen.

Maracas

Maracas worden veel gebruikt enn Cubaanse populaire cultuur en de folklore van de Llano gelegen tussen Venezuela en Colombia, In het binnenland vinden we kleine stenen, zaden, kristallen, rijst en kleine metalen stukjes. Maracas worden al sinds de pre-Columbiaanse tijd in Venezuela gebruikt en zijn een van de belangrijkste percussie-instrumenten in de muziek van het land.

Llanera Harp

Een instrument van Europese oorsprong dat later door de Spaanse veroveraars in de Llanos van Venezuela en Colombia werd geïntroduceerd door de verschillende religieuze missies die waren opgericht om het katholicisme te verspreiden door middel van muziek. De llanera-harp kan worden samengesteld uit 32 of 33 snaren van verschillende diktes en ze zijn georganiseerd op basis van hun dikte. In tegenstelling tot andere snaarinstrumenten heeft de llanera-harp geen pedalen om het geluid dat dit instrument ons biedt te veranderen.

Bandola

Binnen bandola vinden we twee soorten instrumenten: bandola llanera en bandola oriental. De llanera-bandiet is, zoals de naam al aangeeft, te vinden in de vlaktes van Venezuela en Colombia. De llanera bandola heeft ook zeven frets (bestaande scheiding in de toets van de hals van de snaarinstrumenten). Aan de andere kant vinden we de oosterse bandola, gemaakt met nylon snaren en wordt gebruikt om traditionele Venezolaanse muziek zoals de Joropo te interpreteren.